|
|
|
Headliner |
|
|
|
Dit topic is geplaatst via het volgende nieuwsbericht:
Te veel betrokkenheid is gevaarlijk, daar moet Been voor waken (Het-Legioen.nl)
|
|
|
Het-Legioen.nl
|
|
|
Te veel betrokkenheid is gevaarlijk, daar moet Been voor waken
Gistermiddag werd ik door iemand van het programma ‘Editie NL’ gebeld of ik wist waarom Peter Boeve bij Omniworld was ontslagen.
Hoewel ik eigenlijk het gevoel had dat ik er tussen werd genomen, besloot ik toch serieus antwoord te geven. Niet in de laatste plaats, omdat het meteen aangeeft waar je staat. (Ontslag bij de hekkensluiter in de Jupiler League? Laten we Genee bellen!)
,,Betrokkenheid,’’ was mijn antwoord. ,,Daar zitten de mensen vandaag de dag niet op te wachten.’’ De enigszins zweverige trainer van Omniworld legde zijn ziel en zaligheid in de club.
Moet je niet doen. Vinden spelers alleen maar irritant. Het werkt beter wanneer je als trainer van Heerenveen na de wedstrijd niet meerijdt in de spelersbus, maar lekker in je eigen auto naar je huis in België rijdt of dat je als Steve McClaren pas op de bank gaat zitten als de tweede helft al enige tijd bezig is.
Je kunt ook net als Van Basten aan je verplichtingen voldoen, maar vooral geen stapje extra zetten. Zeker niet richting de pers.
Te betrokken betekent niet objectief. Daar kunnen Gertjan Verbeek en nu ook Huub Stevens over meepraten. Door geobsedeerd bezig te zijn met hun doel zagen ze niet meer wat er gebeurde in de onderlinge communicatie. Stelde Verbeek zich te star op, bij Stevens ontstond er juist een gebrek aan duidelijkheid. Door zijn obsessie om ooit de trainer van PSV te worden, leek Huub zichzelf niet meer. In zijn Roda-tijd en later ook bij Schalke 04 nam hij zijn spelers geregeld mee naar de mijnen in Zuid-Limburg om de jongens de andere kant van de medaille te laten zien. Stevens liet niet met zich sollen. Afspraak was afspraak.
Bij PSV bedekte Huub alles met de mantel der liefde. Jason Culina vertikte het om rechtsback te spelen, maar mocht vrolijk opdraven op het middenveld. Méndez en Lazovic beledigden de oefenmeester tot op het bot, maar waren de wedstrijd daarna verzekerd van een basisplaats. Ook de Mexicanen Salcido en Rodriguez hadden het niet zo bedoeld, volgens de voormalige ‘Harter Hund’. Stevens gedroeg zich als een verliefde echtgenoot die maar niet wil zien dat zijn vrouw vreemdgaat.
,,Ik heb een PSV-hart, ik wil deze club niet tekort doen,’’ riep hij vorige week. Met een gebroken hart schrok hij deze week wakker. Ook Jan Reker was er niet in geslaagd om Stevens op tijd wakker te schudden. Zelfs zijn opmerking eerder in deze krant ‘Huub zou een goede trainer voor PSV kunnen zijn’ was niet aan de oefenmeester besteed.
Ook Reker loopt over van liefde voor de regerend landskampioen. In al zijn ijver heeft hij daardoor al het nodige uit zijn handen laten kletteren. Zelden was het in Eindhoven zo onrustig als onder Reker. Vaak probeert hij dat met bravoure te verbergen, maar uiteindelijk is de algemeen directeur ook maar een jochie met een grote mond en een klein hartje.
Johan Derksen vertelde me ooit het verhaal hoe Reker als commando midden in de nacht uit een vliegtuig moest springen en onderweg naar beneden uit angst in zijn broek scheet. Reker had hem dit zelf verteld, maar blijft het nu steevast ontkennen. Daar ligt tevens het probleem bij Jan. De bedoeling is vaak goed, maar het komt er zo lullig uit.
Te veel betrokkenheid is gevaarlijk. Daar moet Mario Been straks voor waken bij Feyenoord en Bert van Marwijk bij Oranje. Zeker in het geval Van Bommel. Afgelopen maandag was Van Marwijk te gast was bij Voetbal International. Hij was de rust zelve tot er kritiek volgde op zijn schoonzoon Van Bommel. Toen spuwde Bert vuur. Let op: Mark van Bommel kost ons straks de wereldtitel onder Van Marwijk. Te betrokken.
Column Wilfred Genee, AD Sportwereld |
|
|
|
|
|