|
|
|
Leon FR1908
|
|
|
quote: Nou snotaapie dan word je zeker een grote.
De adviesen aannemen van de mensen hier zal je nog
beter maken.
de kenis die je nu heb over het voetbal in het algemeen is
erg ruim voor zo`n jong ventje.
Jou leven moet bestaan uit alle voetbal info die je maar krijgen
kan. |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
quote:Op vrijdag 28 augustus 2009 - 20:32 schreef Leon FR1908 het volgende:[..] Nou snotaapie dan word je zeker een grote. De adviesen aannemen van de mensen hier zal je nog beter maken. de kenis die je nu heb over het voetbal in het algemeen is erg ruim voor zo`n jong ventje. Jou leven moet bestaan uit alle voetbal info die je maar krijgen kan. Klopt wel eigenlijk. Op school heb ik het er altijd over, vooral Feyenoord, en we mochten een tijdje zelfs niet meer over voetbal praten. Ik heb wel veel mensen aangestoken, want we hebben nu echt een voetbal-klas/school |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
| Ik vind het zelf overigens jammer dat Sjoerd Moussou geen columnist meer is bij het AD. |
|
|
|
|
fey21
|
|
|
| Welk niveau doe je op school? |
|
|
|
|
erik
|
|
|
| misschien moet je snor ff bellen of je bij hem columns mag schrijven:p |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
quote: Peter Wekking VS Me XD |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
| Ik ga weg. Blijf vooral reageren, en ik geef er morgen antwoord op. |
|
|
|
|
erik
|
|
|
|
|
|
turok
|
|
|
quote: hahaha ja moet je zeker doen , komt er ook eens iets zinnigs in dat blad van hem . |
|
|
|
|
erik
|
|
|
|
|
|
Leon FR1908
|
|
|
| Elke week 2 columns en zal steeds beter gaan. |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
quote: Nou ik vond de stand van deze week toch wel het melden waard! XD |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
quote: Ik leer steeds bij ja! |
|
|
|
|
Rovert
|
|
|
| Nu je naam nog veranderen |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
quote: Ik heb al een mail naar Boudewijn gestuurd, maar nog geen antwoord gehad. |
|
|
|
|
Rovert
|
|
|
|
|
|
rich Arnhem
|
|
|
Ook deze column was weer goed. Kleine opmerking: vergeet jezelf te verdedigen, je schrijft een column en weet dat niet iedereen het met je eens is. Moet jij je daarvoor verontschuldigen of moeten zij dat doen?
Zeer goed gedaan verder |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
quote:Op zaterdag 29 augustus 2009 - 12:06 schreef rich Arnhem het volgende:Ook deze column was weer goed. Kleine opmerking: vergeet jezelf te verdedigen, je schrijft een column en weet dat niet iedereen het met je eens is. Moet jij je daarvoor verontschuldigen of moeten zij dat doen? Zeer goed gedaan verder Dat was cynisch bedoelt Rich, maar goed opgelet! XD |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
| sjezus, als ik dit zo terug lees ben ik meer aandachtsjunk dan patricia paay! |
|
|
|
|
Milo
|
|
|
quote: hahahaha je wordt steeds beter ;) |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
|
|
|
Milo
|
|
|
quote: correctie na jou antwoordt |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
|
|
|
Milo
|
|
|
quote: ik had het over je aandacht ;) dat je daar beter in werd. |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
| oja, ik open deuren voor jou haha |
|
|
|
|
Milo
|
|
|
|
|
|
Leon FR1908
|
|
|
Naast de tribune stond een roestige lichtmast. Het zag er wankel uit, want de stoeptegels aan de voet lagen er achteloos bij. De brandnetels groeiden precies tot onderaan het trappetje.
Zoals altijd hielden we stil bij Plough Lane, op weg naar de hondenrenbaan van Wimbledon. Een fijne wandeling, want ieder jaar klom het mos wat verder de eretribune op. Aan het dak hing een blauw metalen bord met geelbruine letters: Welcome to Wimbledon FC. Voetbalstadions zijn het mooist in overleden toestand. Lang geleden sloop ik met een vriend de betonnen staantribune op aan de Beatrixstraat in Breda, een paar weken na de allerlaatste wedstrijd die er ooit werd gespeeld. Een werkman liep onhandig te sjouwen met een golfplaat, maar gelukkig was hij snel weer weg.
Zitten en zwijgen, zo hoort dat in een gestorven stadion. Door je wimpers kijken en de tribunes weer langzaam vol zien stromen. Denken aan het geluid dat ooit was en nooit meer zal zijn. Het geluid van de menigte; snel aanzwellend en langzaam weer dovend. Een verlaten kaartjesloket. Een geknakt doel.
Het mooiste fotoboek dat ik ooit zag heet 'We're not really here' , over het laatste seizoen van Manchester City op Maine Road. Een jaar lang legde Kevin Cummins vast wat straks zou gaan verdwijnen. Oude pisbakken, verkleurde kuipstoeltjes, een Fish&Chips-kraam op de hoek. Een boek zoals ieder hoogbejaard stadion dat verdient.
Nu het voetbal bijna overal stilligt, is dit het perfecte moment voor een bedevaart. De Wageningse Berg ligt er nog, dus langsrijden is een kleine moeite. Ook mooi: De Bosuil in Antwerpen, nog altijd in gebruik, maar allang overleden. En in Engeland is Feethams een aanrader, het oude stadion van Darlington, pal naast het (foeilelijke) nieuwe.
Vandaag of morgen rijd ik even op en neer naar Moeskroen, om op de hoofdtribune van Le Canonnier voor me uit te gaan zitten staren. In België is vaak haast geboden, want voor je het weet staat een club zo weer op uit de dood. Volgend jaar doet SK Eendracht Zulte Excelsior Moeskroen United 2010 gewoon weer lekker mee in de derde klasse. Let maar op.
Aan Plough Lane en de Beatrixstraat staan tegenwoordig huizen. Highbury en het Olympisch Stadion werden gered, maar de tribunes zijn verbouwd tot kantoren en appartementen. Prima, maar mijn smaak is het niet.
Als die nieuwe Kuip er ooit komt, moeten ze die oude Kuip vooral zo langzaam mogelijk laten wegkwijnen. Gewoon de natuur zijn werk laten doen. Mos in het Maasgebouw en houtrot in de skyboxen. Een doorgezakt dak en een woeste heide in het midden.
Mijmeren. Daar gaat het om.
(Column Sjoerd Mossou) |
|
|
|
|
hotjumper
|
|
|
|
|
|
Leon FR1908
|
|
|
Ja vind ik ook...
Had vernomen dat het Randwijk zijn favoriete columnist is.. |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
quote: klopt
na Nico Dijkshoorn uiteraard
-- dit bericht is voor het laatst aangepast op zondag 03 januari 2010 door FeyenoordRandwijk -- |
|
|
|
|
Leon FR1908
|
|
|
quote: Nico Dijkshit pffffffffffffffffff |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
lult alleen maar onzin, maar oh zo grappig!
zijn laatste column:
'Bespreking bij Oranje, ik wil een heel kleine ruimte'
Wesley Sneijder, hoor ik net uit zeer onbetrouwbare bron, wil het kerstfeest met Yolanthe gaan vieren in een met wit konijnenbont behangen ruimte. Voor Yolanthe is hij, heb ik ook weer van horen zeggen, op zoek naar een bijzonder kerstcadeau.
Het hoofd van Hugo Borst op een zilveren schaal, overgoten met Kees Jansma-saus. Wesley weet ook al wie die schaal, met het hoofd nederig naar beneden gebogen, naakt mag aanreiken. Keeper Piet Velthuizen. Die armoedzaaier met zijn salarisje van onder de vijf ton.
Dankzij Wesley weten we nu allemaal wat Piet verdient. Twintig keer minder dan Wesley. Dat werd vorige week onthuld door Hugo Borst in Studio Voetbal. Het gaat mij niet eens om het nieuws zelf. Het zal wel. In schrijverskringen, waarin ik nu met enige regelmaat verkeer, is het de gewoonste zaak van de wereld iemand die minder boeken dan jij verkoopt helemaal in elkaar te schoppen.
Vanmiddag nog heb ik Herman Koch en Tommy Wieringa in een hoek van een café hun broek open zien knopen met een doodsbange debutante tussen hen in. Een keiharde leerschool. Dat Wesley zoiets zegt, verbaast mij niet. Van iemand die goudkleurige zwembroeken draagt en, zodra de eerste miljoenen binnenrollen, zijn jeugdliefde inruilt voor alles met meer mond en benen, kun je zoiets verwachten.
Het is ook geen toeval dat Wesley uitgerekend Piet Velthuizen uitkoos. Het is de bekende hoogmoed van spelers uit de Randstad als ze eens met iemand anders moeten ontbijten dan een plat pratende godenzoon.
Wesley is blijkbaar niet alleen seksueel een roofdier, die meteen zijn krop opzet als er iets voorbij komt wandelen met mooie gekleurde veertjes. Als we het allemaal moeten geloven, pist hij nu ook al opzichtig territoriaal binnen het Nederlands elftal de hoekjes van de kleedkamer nat. Het verbaast mij niet dat hij doelman Piet uitkoos voor zijn getreiter.
Piet lijkt me een eenvoudige jongen. Dat is fijn, als je keeper bent. Bal komt eraan, tegenhouden. Daarna naar bed. Twee weken geleden waren ze bij Vitesse in paniek, doordat Piet na een stevige dreun op zijn hoofd drie dagen lang opeens allerlei ideeën ontwikkelde over wetenschappelijke kwesties.
Dat was tot daaraan toe, maar dat hij daarover ook in samenhangende zinnen sprak, dwars door de wedstrijdbespreking heen, dat baarde de clubleiding zorgen. Keepers die gaan nadenken, dat loopt meestal verkeerd af. Neem Jan van Beveren, een van onze slimste doelmannen ooit. Die zit nu ergens in Dallas heel voorzichtig opgedroogde paardenlijm van achter postzegels te schrapen.
Jongens als Wesley voelen, als rondcirkelende gieren, wie de kwetsbaarste speler van de groep is. Wim Suurbier, Ruud Krol, Willem van Hanegem en Rinus Israel hebben in het verleden Ruud Geels, een zachtaardig mens, tot huilens toe zitten fucken tijdens het ontbijt. Als Geels zich omdraaide, lag er een schoen op zijn bord. Als hij naar bed ging, lag er een drachtig veulen tussen de lakens. Lachen.
Dat Sneijder uitgerekend Velthuizen op diens rug heeft getikt en hem vroeg wat hij verdiende, geloof ik dan ook meteen. Het zal nog wel erger zijn geweest. Misschien stond Piet, niet gewend aan de luxe bij het Nederlands elftal, stomverbaasd aan een amuse-lepel te voelen. Wesley meteen achter hem: 'Moet je m niet even rechtbuigen, Piet?'
Of Piet doodsbang met een halve kreeft in een hand. Die moet hij volgens Wesley 'eerst zeventig keer hooghouden, anders wordt hij bitter als je m kookt'. Het bekende dollen. Kees Jansma hebben ze, toen hij net als perschef begon, ook tien keer op en neer laten reizen naar Frankrijk, om daar twaalf ons ventieltjes te kopen.
Het zou allemaal met een sisser zijn afgelopen, dat geschreeuw van Bert van Marwijk en Hugo Borst, als Sneijder zelf niet het doodbloedende relletjes had gereanimeerd. Hij wil, volgens een krantenbericht, een gesprek met alle spelers van Oranje.
Sinds dat verzoek weten we twee dingen zeker: het verhaal van Borst klopte en Sneijder is een megalomane zonnekoning. Daar draait het blijkbaar allemaal om, in de wereld van Wesley Sneijder: je gram halen. Ze zullen, verdomme nog aan toe, allemaal van hem gaan houden, daar in het Nederlands elftal. Goedschiks of kwaadschiks.
Het wordt een mooie bespreking. Ik ben, als ik me ermee mag bemoeien, erg voor een heel kleine ruimte. Een doucheruimte bijvoorbeeld of een kamer met een ronde tafel en een bakjes pindas in het midden. Als er maar geen afleiding is. Dat niet Dirk Kuijt midden in de bespreking een halve makreel met zijn vinger op het beslagen raam staat te tekenen. Het moet wurgend confronterend en intiem zijn.
Ik hoop dat Wesley dan Yolanthe meeneemt. Deed John Lennon ook, tijdens het opnemen van Let It Be, zijn vrouw Yoko Ono expres op een matrasje naast Paul McCartney neerleggen als er iets moest worden ingezongen. Zo moet het: de hele groep in een kring op afgezaagde stoeltjes om Wesley heen en Yolanthe die in een hoek van de kamer zwijgend haar teennagels knipt.
Daarna moet het er ouderwets lagere school aan toe gaan. Met zn allen zwijgen en dan de vraag van de leraar: 'Wie liet net een duidelijk hoorbare scheet? We gaan hier niet weg totdat ik weet wie dat heeft gedaan. Ik heb de tijd hoor, jongens.' En daar zat je dan, drie uur na te denken of je dan in godsnaam maar zou zeggen dat jíj het was.
Zo ziet ook Wesley het voor zich. Het heeft, volgens hetzelfde krantenbericht, niet eens zin naar het WK te gaan als de pers tussen hem en de spelers in zit. Wesley zal zwijgend gaan zitten wachten, midden in de groep, net zo lang totdat er iemand schielijk zijn hand opsteekt. 'Sorry, meneer Wesley, ik heb een heel klein beetje gezegd dat u soms een soort van beetje naar doet tegen Piet.'
Als die bespreking nog moet plaatshebben, een communicatie-advies van Dijkshoorn: kapotzwijgen dat mannetje. Desnoods veertien uur in een afgesloten ruimte naar je schoenen gaan zitten kijken. Niet buigen. Toon karakter!
haha |
|
|
|
|
Leon FR1908
|
|
|
quote:Op zondag 03 januari 2010 - 20:05 schreef FeyenoordRandwijk het volgende:lult alleen maar onzin, maar oh zo grappig! zijn laatste column: 'Bespreking bij Oranje, ik wil een heel kleine ruimte' Wesley Sneijder, hoor ik net uit zeer onbetrouwbare bron, wil het kerstfeest met Yolanthe gaan vieren in een met wit konijnenbont behangen ruimte. Voor Yolanthe is hij, heb ik ook weer van horen zeggen, op zoek naar een bijzonder kerstcadeau. Het hoofd van Hugo Borst op een zilveren schaal, overgoten met Kees Jansma-saus. Wesley weet ook al wie die schaal, met het hoofd nederig naar beneden gebogen, naakt mag aanreiken. Keeper Piet Velthuizen. Die armoedzaaier met zijn salarisje van onder de vijf ton. Dankzij Wesley weten we nu allemaal wat Piet verdient. Twintig keer minder dan Wesley. Dat werd vorige week onthuld door Hugo Borst in Studio Voetbal. Het gaat mij niet eens om het nieuws zelf. Het zal wel. In schrijverskringen, waarin ik nu met enige regelmaat verkeer, is het de gewoonste zaak van de wereld iemand die minder boeken dan jij verkoopt helemaal in elkaar te schoppen. Vanmiddag nog heb ik Herman Koch en Tommy Wieringa in een hoek van een café hun broek open zien knopen met een doodsbange debutante tussen hen in. Een keiharde leerschool. Dat Wesley zoiets zegt, verbaast mij niet. Van iemand die goudkleurige zwembroeken draagt en, zodra de eerste miljoenen binnenrollen, zijn jeugdliefde inruilt voor alles met meer mond en benen, kun je zoiets verwachten. Het is ook geen toeval dat Wesley uitgerekend Piet Velthuizen uitkoos. Het is de bekende hoogmoed van spelers uit de Randstad als ze eens met iemand anders moeten ontbijten dan een plat pratende godenzoon. Wesley is blijkbaar niet alleen seksueel een roofdier, die meteen zijn krop opzet als er iets voorbij komt wandelen met mooie gekleurde veertjes. Als we het allemaal moeten geloven, pist hij nu ook al opzichtig territoriaal binnen het Nederlands elftal de hoekjes van de kleedkamer nat. Het verbaast mij niet dat hij doelman Piet uitkoos voor zijn getreiter. Piet lijkt me een eenvoudige jongen. Dat is fijn, als je keeper bent. Bal komt eraan, tegenhouden. Daarna naar bed. Twee weken geleden waren ze bij Vitesse in paniek, doordat Piet na een stevige dreun op zijn hoofd drie dagen lang opeens allerlei ideeën ontwikkelde over wetenschappelijke kwesties. Dat was tot daaraan toe, maar dat hij daarover ook in samenhangende zinnen sprak, dwars door de wedstrijdbespreking heen, dat baarde de clubleiding zorgen. Keepers die gaan nadenken, dat loopt meestal verkeerd af. Neem Jan van Beveren, een van onze slimste doelmannen ooit. Die zit nu ergens in Dallas heel voorzichtig opgedroogde paardenlijm van achter postzegels te schrapen. Jongens als Wesley voelen, als rondcirkelende gieren, wie de kwetsbaarste speler van de groep is. Wim Suurbier, Ruud Krol, Willem van Hanegem en Rinus Israel hebben in het verleden Ruud Geels, een zachtaardig mens, tot huilens toe zitten fucken tijdens het ontbijt. Als Geels zich omdraaide, lag er een schoen op zijn bord. Als hij naar bed ging, lag er een drachtig veulen tussen de lakens. Lachen. Dat Sneijder uitgerekend Velthuizen op diens rug heeft getikt en hem vroeg wat hij verdiende, geloof ik dan ook meteen. Het zal nog wel erger zijn geweest. Misschien stond Piet, niet gewend aan de luxe bij het Nederlands elftal, stomverbaasd aan een amuse-lepel te voelen. Wesley meteen achter hem: 'Moet je m niet even rechtbuigen, Piet?' Of Piet doodsbang met een halve kreeft in een hand. Die moet hij volgens Wesley 'eerst zeventig keer hooghouden, anders wordt hij bitter als je m kookt'. Het bekende dollen. Kees Jansma hebben ze, toen hij net als perschef begon, ook tien keer op en neer laten reizen naar Frankrijk, om daar twaalf ons ventieltjes te kopen. Het zou allemaal met een sisser zijn afgelopen, dat geschreeuw van Bert van Marwijk en Hugo Borst, als Sneijder zelf niet het doodbloedende relletjes had gereanimeerd. Hij wil, volgens een krantenbericht, een gesprek met alle spelers van Oranje. Sinds dat verzoek weten we twee dingen zeker: het verhaal van Borst klopte en Sneijder is een megalomane zonnekoning. Daar draait het blijkbaar allemaal om, in de wereld van Wesley Sneijder: je gram halen. Ze zullen, verdomme nog aan toe, allemaal van hem gaan houden, daar in het Nederlands elftal. Goedschiks of kwaadschiks. Het wordt een mooie bespreking. Ik ben, als ik me ermee mag bemoeien, erg voor een heel kleine ruimte. Een doucheruimte bijvoorbeeld of een kamer met een ronde tafel en een bakjes pindas in het midden. Als er maar geen afleiding is. Dat niet Dirk Kuijt midden in de bespreking een halve makreel met zijn vinger op het beslagen raam staat te tekenen. Het moet wurgend confronterend en intiem zijn. Ik hoop dat Wesley dan Yolanthe meeneemt. Deed John Lennon ook, tijdens het opnemen van Let It Be, zijn vrouw Yoko Ono expres op een matrasje naast Paul McCartney neerleggen als er iets moest worden ingezongen. Zo moet het: de hele groep in een kring op afgezaagde stoeltjes om Wesley heen en Yolanthe die in een hoek van de kamer zwijgend haar teennagels knipt. Daarna moet het er ouderwets lagere school aan toe gaan. Met zn allen zwijgen en dan de vraag van de leraar: 'Wie liet net een duidelijk hoorbare scheet? We gaan hier niet weg totdat ik weet wie dat heeft gedaan. Ik heb de tijd hoor, jongens.' En daar zat je dan, drie uur na te denken of je dan in godsnaam maar zou zeggen dat jíj het was. Zo ziet ook Wesley het voor zich. Het heeft, volgens hetzelfde krantenbericht, niet eens zin naar het WK te gaan als de pers tussen hem en de spelers in zit. Wesley zal zwijgend gaan zitten wachten, midden in de groep, net zo lang totdat er iemand schielijk zijn hand opsteekt. 'Sorry, meneer Wesley, ik heb een heel klein beetje gezegd dat u soms een soort van beetje naar doet tegen Piet.' Als die bespreking nog moet plaatshebben, een communicatie-advies van Dijkshoorn: kapotzwijgen dat mannetje. Desnoods veertien uur in een afgesloten ruimte naar je schoenen gaan zitten kijken. Niet buigen. Toon karakter! En anders!!! probeer na een uurtje die vluim weg te spuigen die je dwars zit. Onbedoelt beland deze natuurlijk midden in het gezicht van Wesley haha Ik moet toegeven die laatste zinnen doen het m |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
Keeper Piet Velthuizen. Die armoedzaaier met zijn salarisje van onder de vijf ton.
Dankzij Wesley weten we nu allemaal wat Piet verdient. Twintig keer minder dan Wesley. Dat werd vorige week onthuld door Hugo Borst in Studio Voetbal. Het gaat mij niet eens om het nieuws zelf. Het zal wel. In schrijverskringen, waarin ik nu met enige regelmaat verkeer, is het de gewoonste zaak van de wereld iemand die minder boeken dan jij verkoopt helemaal in elkaar te schoppen. Vanmiddag nog heb ik Herman Koch en Tommy Wieringa in een hoek van een café hun broek open zien knopen met een doodsbange debutante tussen zich in.
WAHAHAHAHAHA
-- dit bericht is voor het laatst aangepast op zondag 03 januari 2010 door FeyenoordRandwijk -- |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
Mijn eerste reactie op het nieuws dat Michael Boogerd waarschijnlijk betrokken is bij een dopingschandaal: ik wil ook zon bloedcentrifuge. Geen idee wat het is, maar het klinkt zo gezellig. Ik vind sla droog slaan al zon feest. Vroeger deed je dat in een oude theedoek. Natte sla er in en dan maar ruig molenwieken in de tuin of op het balkon. En dan voor het eerst een slacentrifuge gebruiken. Aan je vriendin laten voelen. Jeetje, wat droog. Vooruitgang heet vaak centrifuge.
Ik herinner mij het woord sapcentrifuge uit een quiz met Fred Oster. Deelnemers mochten kiezen uit een hok vol heerlijkheden. Blinkende apparaten met knopjes er op. Veel vrouwen kozen de sapcentrifuge. Ook hier weer geen idee wat het is, maar het woord klonk zo fijn.
Dat heb ik ook met bloedcentrifuge. Je probeert je voor te stellen hoe zo een ding er uit ziet. Is het een ijzeren ei ter grootte van een kinderkamer, waarin je behoedzaam plaats neemt? Deur dicht, riemen om en dan maar wachten tot het bloed naar de uiteinden van je lichaam wordt geslagen.
Of is het een kleiner object? Een soort reiswekkertje. Iets dat je altijd bij je hebt, in je tas. Als je in een hotel aan het ontbijt zit, even uitklappen, aansluiten op je halsslagader en dan dat gezellig zoevende geluid van je eigen bloedcentrifuge, vlak naast je.
Of Michael doping heeft gebruikt dat maakt me eigenlijk niets uit. Ook niet of Yuri van Gelder cocaïne heeft gebruikt. Ik weet niet wat erger is, in naam van de Nederlandse staat leren om mensen een kogel door hun kop te schieten of gezellig een lijntje coke van het dijbeen van je vriendin snuiven. Het laatste klinkt gezelliger. Ik snap Yuri wel. Je verveelt je rot in die ringen. Dat domme gehang. Het wordt allemaal veel leuker als er een gekleurde stoomtrein vol geluk en levenslust door je hoofd dendert. Ik gun iedereen zijn doping, of dat nu een avond lang kijken naar Kooktelevisie is of je eigen bloed centrifugeren.
Het gaat mij om de handeling. Die maakt mij onrustig. Ik hunker naar de beelden. Waar snoof Yuri? Gewoon aan een keukentafel, heel lief met die veel te dikke armpjes aan het hakken en versnijden? Liet Yuri op feestjes, wat losser geworden door de cocaïne, opgewonden vrouwen kirrend aan zijn armen voelen? Boogerd, heeft die samen met zijn vrouw de gebruiksaanwijzing van de bloedcentrifuge zitten lezen? Sluit nu de naald aan op uw ader en houd de knop centrifugeren twee seconden lang ingedrukt. Doe je dat, Michael? Jaahaaaaaa!!!!
Doping, het maakt die jongens alleen maar menselijker. |
|
|
|
|
Leon FR1908
|
|
|
quote:Op zondag 03 januari 2010 - 20:28 schreef FeyenoordRandwijk het volgende:Mijn eerste reactie op het nieuws dat Michael Boogerd waarschijnlijk betrokken is bij een dopingschandaal: ik wil ook zon bloedcentrifuge. Geen idee wat het is, maar het klinkt zo gezellig. Ik vind sla droog slaan al zon feest. Vroeger deed je dat in een oude theedoek. Natte sla er in en dan maar ruig molenwieken in de tuin of op het balkon. En dan voor het eerst een slacentrifuge gebruiken. Aan je vriendin laten voelen. Jeetje, wat droog. Vooruitgang heet vaak centrifuge. Ik herinner mij het woord sapcentrifuge uit een quiz met Fred Oster. Deelnemers mochten kiezen uit een hok vol heerlijkheden. Blinkende apparaten met knopjes er op. Veel vrouwen kozen de sapcentrifuge. Ook hier weer geen idee wat het is, maar het woord klonk zo fijn. Dat heb ik ook met bloedcentrifuge. Je probeert je voor te stellen hoe zo een ding er uit ziet. Is het een ijzeren ei ter grootte van een kinderkamer, waarin je behoedzaam plaats neemt? Deur dicht, riemen om en dan maar wachten tot het bloed naar de uiteinden van je lichaam wordt geslagen. Of is het een kleiner object? Een soort reiswekkertje. Iets dat je altijd bij je hebt, in je tas. Als je in een hotel aan het ontbijt zit, even uitklappen, aansluiten op je halsslagader en dan dat gezellig zoevende geluid van je eigen bloedcentrifuge, vlak naast je. Of Michael doping heeft gebruikt dat maakt me eigenlijk niets uit. Ook niet of Yuri van Gelder cocaïne heeft gebruikt. Ik weet niet wat erger is, in naam van de Nederlandse staat leren om mensen een kogel door hun kop te schieten of gezellig een lijntje coke van het dijbeen van je vriendin snuiven. Het laatste klinkt gezelliger. Ik snap Yuri wel. Je verveelt je rot in die ringen. Dat domme gehang. Het wordt allemaal veel leuker als er een gekleurde stoomtrein vol geluk en levenslust door je hoofd dendert. Ik gun iedereen zijn doping, of dat nu een avond lang kijken naar Kooktelevisie is of je eigen bloed centrifugeren. Het gaat mij om de handeling. Die maakt mij onrustig. Ik hunker naar de beelden. Waar snoof Yuri? Gewoon aan een keukentafel, heel lief met die veel te dikke armpjes aan het hakken en versnijden? Liet Yuri op feestjes, wat losser geworden door de cocaïne, opgewonden vrouwen kirrend aan zijn armen voelen? Boogerd, heeft die samen met zijn vrouw de gebruiksaanwijzing van de bloedcentrifuge zitten lezen? Sluit nu de naald aan op uw ader en houd de knop centrifugeren twee seconden lang ingedrukt. Doe je dat, Michael? Jaahaaaaaa!!!! Doping, het maakt die jongens alleen maar menselijker. Je moet er van houden vind ik..
Hij is een beetje de Bert Visser onder de columnisten(Beetje ADHD humor) |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
quote:Op zondag 03 januari 2010 - 20:36 schreef Leon FR1908 het volgende:[..] Je moet er van houden vind ik.. Hij is een beetje de Bert Visser onder de columnisten(Beetje ADHD humor) Ik hou er wel van. Die saaige droge in slaap vallende teksten van columnisten als van Nijnatten zijn niet aan mij besteed. Lees al zijn columns met een intense smile op mijn gezicht@ |
|
|
|
|
Leon FR1908
|
|
|
quote:Op zondag 03 januari 2010 - 20:39 schreef FeyenoordRandwijk het volgende:[..] Ik hou er wel van. Die saaige droge in slaap vallende teksten van columnisten als van Nijnatten zijn niet aan mij besteed. Lees al zijn columns met een intense smile op mijn gezicht@ Ik durf het hier gewoon niet te zeggen wie ik de beste vind...
Maar hij heeft een snor:{) |
|
|
|
|
hotjumper
|
|
|
| die gasten uit de provincie zijn blijkbaar watjes, 2 tikkies en wesley ligt voor jaffa.... |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
quote:Op zondag 03 januari 2010 - 20:42 schreef Leon FR1908 het volgende:[..] Ik durf het hier gewoon niet te zeggen wie ik de beste vind... Maar hij heeft een snor:{) hmm, Johan Derksen schrijft inderdaad de meest informatieve columns, maar dat is niet echt mijn type al vind ik het interessant om te lezen. Wilfred Geneé lees ik ook altijd met plezier. |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
quote:Op zondag 03 januari 2010 - 20:42 schreef hotjumper het volgende:die gasten uit de provincie zijn blijkbaar watjes, 2 tikkies en wesley ligt voor jaffa.... Zeg dat maar tegen die Ton Brands uit Hand in Hand. Heeft het in elke columns over zijn verblijfplaats in de provincie... |
|
|
|
|
Leon FR1908
|
|
|
quote:Op zondag 03 januari 2010 - 20:42 schreef hotjumper het volgende:die gasten uit de provincie zijn blijkbaar watjes, 2 tikkies en wesley ligt voor jaffa.... Wat Velthuizen betreft wel ja..
Maar ik denk niet dat ze allemaal zo zijn in de provance |
|
|
|
|
hotjumper
|
|
|
quote:Op zondag 03 januari 2010 - 20:51 schreef Leon FR1908 het volgende:[..] Wat Velthuizen betreft wel ja.. Maar ik denk niet dat ze allemaal zo zijn in de provance ach het is altijd hetzelfde die neuzen een grote bek bij oranje en vervolgens naast de prijzen pakken. zie 1974... |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
Het was een rampzalige Kerst. De kinderen waren het land uit en mijn vrouw verbleef aan de andere kant van de wereld. Ik had allerlei snode plannen om er spannende feestdagen van te maken, maar de winter viel onverwacht in. Ik had nog geen tijd gehad mijn auto te voorzien van winterbanden, waardoor het grote avontuur slippend strandde op de parkeerplaats voor mijn huis.
Ten einde raad nestelde ik me maar op de bank, met het dubbeldikke kerstnummer van Voetbal International en een eindeloos voortsudderende cyclus van melige lowbudget-kerstfilms als decor. In Amerika blijkt volop werk te zijn voor B-acteurs en gemankeerde actrices. Zelden voelde ik me zo oud als tijdens het lezen van het interview met Leo Beenhakker.
Hij is bezig aan zijn 45ste seizoen in het betaalde voetbal, midden jaren zestig begonnen we ooit samen bij Go Ahead in Deventer. Al die jaren hebben we overleefd in de jungle, dat was geen sinecure.
En het wordt er de komende seizoenen niet leuker op. Leo moet met een schuld van 36 miljoen euro van Feyenoord weer een topclub maken, terwijl ik besef dat onafhankelijke journalistiek niet meer bestaat en dat ik steeds meer een butler van de commercie word.
Als hoofdredacteur moet ik mijn oren laten hangen naar snotneuzen die eerder miljonair zijn dan volwassen. De spelers zijn de baas en strijken al het geld op in het hedendaagse topvoetbal. Met hun filmsterrenstatus worden ze steeds moeilijker benaderbaar. Ze laten zich alleen interviewen als ze de tekst vóór publicatie ter inzage krijgen.
Vaak moeten grote sportmerken, waar de heren onder contract staan, bemiddelen. Maar dan leveren dergelijke firmas meteen de fotos, omdat de club van de betreffende voetballer een andere kledingsponsor heeft. Grote merken plaatsen geen advertenties meer, maar willen integreren in redactionele paginas.
Nog niet zo lang geleden noemden we dat journalistieke verloedering, intussen ben ik er afhankelijk van. De rubriek Speler van de Week wordt dan Gillette Speler van de Week, totdat een Ajacied deze eretitel verovert. De volgende dag ligt er dan een brief van een jurist met een claim, omdat we een Ajax-speler hebben misbruikt voor commerciële doeleinden.
Zodra ik u als lezer meer informatie wil bieden door het blad dikker te maken, krijg ik te maken met papier-, druk- en portokosten. Dan moet ik een sponsor zoeken die het extra katern financiert, omdat we liever geen prijsverhoging willen invoeren.
Tweede Kerstdag waren de wegen schoon. Daarom besloot ik naar Amsterdam te rijden om te kijken of er bij Concerto nog interessante tweedehands bluesalbums te koop waren. Heel Nederland leek te winkelen in de hoofdstad, maar Concerto was gesloten. Ik had een bekeuring, omdat er vanaf twaalf uur weer moet worden betaald op feestdagen, en bij Oudenrijn stond ik in de file.
Plotseling schoot het door mijn hoofd dat ik voortaan elke maandag in de file zou staan. Na de winterstop heeft RTL7 het programma Voetbal International om half negen was voorheen half tien geprogrammeerd. Niet omdat het goed is voor u als kijker of aantrekkelijk voor de makers.
Het is commerciële televisie, de heren in Hilversum denken dat het goed is voor de zender, terwijl de kijkcijfers waarschijnlijk dalen. Voetbal International is het bestbekeken programma van RTL7, met gemiddeld zon half miljoen kijkers. Dat is heel veel met een nauwelijks bekeken uitzending over Amerikaanse houthakkers als voorprogramma.
Ik ben wel eens jaloers op onze collegas van Studio Voetbal, die Boer zoekt vrouw of Paul de Leeuw vóór zich hebben. Wij moeten nu naar half negen om de hele RTL7-avond te trekken, waardoor ik elke maandag door de spits naar Hilversum moet. Protesteren heeft geen zin, bij RTL ben je een speelbal van de commercie.
We moeten als programmamakers zelf de productiekosten financieren, want RTL investeert niet. Als je die kosten níét voor je rekening neemt, herhalen ze gewoon The A-team of Knightrider nog een keer. Om zon seizoen te financieren ga je op zoek naar subsponsors, zoals Toto, Gillette, Gamma en Jupiler.
Als onafhankelijke journalist zit je vervolgens de voetbaltoto in te vullen, je analyseert de Gillette Speler van de Week, een paar notoire klussers die toevallig inkopen doen bij een Gamma-vestiging worden in een dug-out voor de camera getrokken en geven hun voetbalvisie, en een Jupiler-bier drinkende meute op de achtergrond zit instemmend te knikken als ik FC Twente-speler Theo Jansen veroordeel omdat hij onder invloed van alcohol een verkeersongeluk veroorzaakte.
Ook voor het geld hoeven we er niet te gaan zitten, al hebben we een goede reden het toch te doen. Ik zit er om ons merk twee keer per week anderhalf uur in beeld te krijgen, René van der Gijp promoot zijn handel in motivatiespeeches, Wilfred Genee streeft een tv-carrière na en moet in beeld blijven, en niemand weet waarom Hans Kraay junior elke week aanschuift.
Hij heeft echter wel degelijk recht van spreken. Hans was jaren profvoetballer, is succesvol al trainer van Zondaghoofdklasser FC Lienden en covert namens SBS6 de wedstrijden van Oranje. En al die subsponsors willen met alle egards worden behandeld. Lang leve de onafhankelijke journalistiek, al laat ik me door niemand de mond snoeren, want op dat moment ben je zelf ongeloofwaardig.
Mensen die zo ijdel zijn deel te nemen aan praatprogrammas, moeten hun mening durven ventileren. Anders neem je de kijkers in de maling en zit je er louter voor je ego.
Terug op de bank leek er geen eind te komen aan al die honingzoete sentimentele tearjerkers op tv over zielige weeskinderen, elfen, rendieren en kerstmannen. Het 25-jarig jubileum van de Rock and Roll Hall of Fame maakte gelukkig veel goed, al was ik blij dat de Kerstdag erop zat. Het is niet geworden wat ik ervan verwachtte.
Oudjaarsavond is het weer afgelopen met de pret. Dan is mijn vrouw terug. Als er geen moeilijke film over onregelmatig menstruerende vrouwen in Iran op de buis is, zal het wel verplicht Jan Jaap van der Wal kijken worden. Ik moet er niet aan denken, die jongen weet me zelfs geen glimlach te ontlokken.
Met de nodige zelfspot kan ik er heel eerlijk over zijn. Er zijn twee Nederlanders die Johan heten en thuis niets te vertellen hebben. De een woont in Barcelona, de ander in Oudewater.
Maar waar maak ik me eigenlijk druk om? Vanwege mijn eeuwig durende gevecht met overgewicht stap ik elke morgen met frisse tegenzin op mijn Tunturi-looptrainer. Op mijn leeftijd levert dat wel eens een blessure op. Toen Feyenoord-clubarts Casper van Eijck mijn geblesseerde enkel onderzocht, maakte ik de fout over een ander pijntje te klagen.
Voordat ik wist wat er gebeurde, ging er een camera door mijn neusgat mijn slokdarm in en alles was op een groot scherm te volgen. Even later stond ik ingeklemd tussen allerlei röntgenapparatuur en moest ik een vreselijk papje inslikken. Er werd gelukkig niets geconstateerd, maar een verblijf in de wachtkamers van het Erasmus MC in Rotterdam is heel nuttig voor ontevreden mensen.
Daar word je namelijk geconfronteerd met mensen die échte problemen kennen. Mensen die wanhopig zijn en leven tussen hoop en vrees. Af en toe heb je die confrontatie nodig om je eigen problemen te kunnen relativeren. Gelukkig heb ik geen problemen, ik maak me slechts druk over voetbal, commercie, files, een voetbalblad en een tv-programma. Daarom wens ik u allemaal een probleemloos en gezond 2010.
Johan Derksen
AUB LEON |
|
|
|
|
Leon FR1908
|
|
|
Dank je Randwijk ;)
Ik zweer het dit vind ik ook een goede column...
Ik zie zijn verhaaltjes altijd als een film voor me.
En tja die kersteditie van de VI die moet ik nog steeds ontvangen.
2 weken de tijd gehad om het te lezen ,valt tie niet in de bus...
-- dit bericht is voor het laatst aangepast op maandag 04 januari 2010 door Leon FR1908 -- |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
|
|
|
MMM
|
|
|
| Jij zou toch columns voor/op FR12 gaan posten |
|
|
|
|
FeyenoordRandwijk
|
|
|
|
|
|
MMM
|
|
|
|
|
|
|