|
omega
|
|
|
Alice in biocide land
We schrijven het jaar van onze Here 1962 als in ons kleine kikker landje de basis wordt gelegd voor het grootste vergiftiging schandaal die de wereld ooit heeft gekend. In dat jaar zag namelijk de Bestrijding middelen wet het trieste levens licht. Wel licht goed bedoeld maar geplaagd door ernstige te kort komingen en tegen strijdig heden is deze draak van een wet het bestuurlijke vehikel geweest voor de diffuse verspreiding in het Nederlandse milieu van onder andere meer Dan 13 miljoen kilo arseen zuur en 30 miljoen kilo chroom 6. Twee van de zwaarste en kanker verwek kende stoffen die er bestaan,en niet voor niets zwarte lijst-stoffen heten. Het is zelfs zo dat we niet eens zeker weten welke kwalijke stoffen er nog meer wille keurig verspreidt zijn en in welke hoeveel heden. Wat we wel zeker weten is dat op dit moment kanker doods oorzaak nummer 1 is en er naar schatting zon 400.000 Nederlanders lijden aan deze sluip moordenaar van de bewust door gevoerde en her gebruikte zwarte lijst stoffen die in meerdere zeer schadelijke producten zijn gedumpt door onze eigen overheid en afstof beheers plan van minister Cramer van Vrom,niet vergeten chemische rest industrie
Gaat u met ons mee door een woud van regels en ambtelijk ge tover? In een verhaal dat verwart en waar in niets is wat het lijkt of lijkt wat het is. soms kan u zich verdwaald en wanhopig gaan voelen, maar uit eindelijk zult u alle gaan begrijpen wat de oorzaak is van voor gaande afschrik bare wek kende cijfers van letsel en dood.maar boven al gaat u zich betoverd voelen door de elegante eenvoud van de oplossing die hier voor bestaat maar niet mag bestaan van onze eigen corrupte overheid en politiek gelal
Het is niet het bankje waar je op zit, Alice, maar dat waar je niet op zit Niet zit op wat Er in zit maar zit op wat er oog waarschijnlijk niet in zit
Bij het toe laten van een bestrijdingsmiddel wordt alleen rekening gehouden met de als biocide werkzame stoffen.Geen artikel of lid van de Bestrijding middelen wet rept met ook maar een woord over niet-werkzame stoffen. Hier door kan men elk soort gevaarlijk afval verstoppen in bij voorbeeld hout verduurzaming middel (niet agrarische bestrijdingsmiddelen) zoals Celfix. Dit laatste goedje wordt op grote schaal toegepast in de hout impregneer industrie en staat beter bekend onder de naam CC- wolman zout. Dit omdat de werkzame bestanddelen Chroom trioxide en koperoxide zijn. Volgens het periodiek systeem der elementen zijn dit zo genaamde metaal zouten. Wij gaan niet al te diep in op chemische terminologie dus laten we het bij de opmerking dat een metaal zout zich, min of meer, net zo gedraagt als gewoon keukenzout: het is volledig in water oplosbaar en als het water verdampt vormt het zich weer terug naar kristallen. Neemt u wel de waarschuwing in acht dat metaal zouten niet geschikt zijn voor op een eitje!
Mensen maken fouten, dus ook corrupte politici. Zo als eerder beschreven valt of staat de effectiviteit van een wet bij de gratie van wat er niet in staat. Indien niet met alle omstandigheden en mogelijk heden wordt rekening gehouden, spreken we over grote gaten in de wet. Iedere wet heeft hier en daar wel een paar bewust veroorzaakte
gaatjes in de wet waar men geen gebruik of juist grof misbruik van maakt. Echter: in dien een gat niet gedicht wordt na constatering er van, kan het misbruik er van door gaan. Het zal uit eindelijk gemeente goed gaan worden en in sommige gevallen zelfs zeer winstgevend blijkt te zijn. Zo spreekt de Bestrijding middelen wet ook niet over de gebruik- of afval fase van een biocide. Dit betekent dat bij de toelating van een middel slechts rekening gehouden mag worden met de veiligheid ervan tijdens de productie. Op het moment dat het product de fabriek verlaat kijkt niemand er meer naar om. Het is voor het College Toelating Bestrijdingsmiddelen bij de toetsing en toelating van een biocide zelfs verboden om rekening te houden met eventuele milieu- of gezondheid schade buiten de productie fase van het geïmpregneerde hout!
Je wil wel, Alice, maar je mag niet. En al mocht het, Dan kon je het zelfs nog niet"
Het wordt zelfs nog veel vervelender: in het geval van hout verduurzaming middelen wordt slechts gesproken over een biocide zolang het spul in het hout zit. Op het moment dat het er uit is geloogd, spreekt men niet meer over een biocide en valt het ook niet meer onder de Bestrijding middelen wet. Snapt u het nog? Het is eigenlijk net zo eenvoudig als cynisch: zo lang een hout verduurzaming middel in het hout zit is het een biocide om dat dan het hout beschermd tegen rotten, schimmels en insecten. Maar als het er uit geloogd is, betreft dat gedeelte er van geen biocide meer want het is nu niet meer werkzaam als bescherming middel voor het hout. Dat u dan bloot staat aan de zwaarst kanker verwekken de stoffen die er bestaan, zal de Bestrijding middelen wet en de wetgever een rot zorg zijn.
Wel licht vraagt u zich af waarom de wet niet aan gepast wordt, het kan toch eenvoudig? Wel nu: sinds de invoering van de wet in 1962 is deze om en na bij 251 keer aan gepast, gewijzigd, aan gevuld en Ga zo maar door. Maar geen van die wijzigingen heeft toepassing gehad op het geen waar wij in dit stuk over spreken. Heeft iemand er misschien iemand over heen gekeken? Waarschijnlijk niet. Er wordt namelijk veel geld bespaard met het verkopen van gevaarlijk afval als hout verduurzaming middel.
De stoffen die Er in gaan zijn, zo als gezegd, gevaarlijk afval van de chemische industrie en als zo danig dient het eigenlijk ook behandeld te worden. Met de huidige milieu wetgeving zou dat neer komen op een enorme kosten post voor Des lands petro-chemische industrieën en erts smelterijen omdat deze Rommel, net als radio actief afval, voor altijd en eeuwig in meters dik beton op geslagen dient te worden. Echter: dank zij de gaten in onder andere de Bestrijding middelen wet kan levens gevaarlijk afval om getoverd worden in hout verduurzaming middel en God weet wat nog meer, waar na het verkocht kan worden aan de niets vermoeden de burger. Dit is wat ze in de Handel noemen een win-win situatie: zelfs het levens gevaarlijk afval wat men overhoudt na de toch al enorm winst geven de productie van olie, ijzer, medicijnen, plastic, mest stoffen enzovoorts, kan men nu verkopen met nog hogere winsten.
"Winst is het devies, en winnen doen wij allemaal behalve jij, Alice".
Net als de wetgever zal het onze industrieën een rot zorg zijn dat u ziek wordt. Sterker nog: ook daar worden belachelijk hoge winsten aan gemaakt. "Sleight of hand" noemt men dat: men maakt u bang voor de gevolgen van roken, mee roken, fijn stof en asbest terwijl men u van de andere kant massaal vergiftigt met kanker verwekken de stoffen. Als u dan een maal ziek bent vraagt u zich door de pijn, doods angst en op gelegd schuld gevoel niet meer af waar u werkelijk ziek van bent geworden. U weet immers niet beter dan dat het uw eigen schuld is en door uw on af laten de vertrouwen in onze bestuurders meent u dat de regelgeving zo goed is op gezet dat het aan hun niet gelegen kan hebben.
Tijd om de ogen te openen voor de misselijk makende waarheid: de bestuurders die mee gewerkt hebben om deze "Vergiftiging om wille van de Winst" praktijken te ontwikkelen en in stand te houden, krijgen bijna zonder uitzondering top functies bij de Raad van State, de PGGM of het KWF-kanker fonds (!!!), om er maar een paar te noemen. De slogan van de PGGM: "weet wat u waard bent" krijgt zo wel een zure bij smaak in de mond, of niet?
We volgen het spoor tot aan de overheid want in 1986 stapte de staat der Nederlanden in het huwelijks bootje met acht petro chemische bedrijven te weten: Akzo, Dsm, Dupont de Nemours, Hoechst, Hoogovens, Shell, Unilever en Dow Chemical om nu voor eens en voor altijd dat lastige probleem met het gevaarlijke afval op te lossen. Daar heeft men geen gras over laten groeien want het consortium "AVR-chemie" kwam al snel met een door dacht plan wat min of meer neer komt op het recyclen en saneren van het chemisch afval door de natuur. Onder natuur verstaan we, behalve de compartimenten lucht, water en bodem óók al het biologisch leven in die compartimenten. Natuurlijk vallen u, uw familie en kinderen hier ook onder.
Waarom huil je nu, Alice? De zon schijnt toch boven de wolken?
De weg die min of meer gevolgd wordt is aldus: Arch Timber Protection B.V. (voorheen Hickson Garantor) haalt het hoog problematisch gevaarlijk afval op bij de metaal industrie en erts smelterijen en tovert het om tot Super wolmanzout-Co. deze verkoopt het vervolgens aan de hout impregneer bedrijven die de afvalstoffen onder hoge druk tot aan de kern van het hout persen waar na het verduurzaamde hout verwerkt wordt tot tuin huisjes, schuttingen, tuin tafels, bankjes kinderspeeltoestellen en ga zo maar door. Na een jaar of 10 is de constructie wel versleten en een heleboel van het kanker verwekken gif er uit geregend, maar lang niet alles. Zelfs na 15 jaar bloot stelling aan het weer blijft er genoeg gif in het hout om het nog steeds te beschermen tegen hout rot, schimmels en insecten. Volgens de norm stelling in de wet is het echter nog steeds gevaarlijk afval.
Wettelijk dient het dan af gevoerd te worden als gevaarlijk afval maar dat gebeurt niet omdat de overheid dan die honderden miljarden schade zal moeten betalen. Herinnert u zich nog wat wij eerder schreven? Precies: bij de productie van het geïmpregneerde hout is met de gebruik- en afval fase geen rekening gehouden in de wet (er mág zelfs geen rekening mee gehouden worden!). Zelfs al zou er een wet zijn (milieu beheer, waren wet) die dit achter af nog goed kon maken door een directe of indirecte regel, heeft voor malig minister Alders daar in 1992, middels een circulaire aan de Nederlandse hout impregneer bedrijven, een stokje voor gestoken. Die circulaire laat er geen misverstand over bestaan dat de milieu vergunning voor die bedrijven geen betrekking heeft op de gebruiks- en afval fase van het geïmpregneerde hout. Dat wil zeggen dat niets of niemand meer omkijkt naar de milieu- of gezondheid gevaren van het hout op het moment dat het t terrein verlaat al waar het verduurzaamd is.
Dus wordt het gevaarlijke afval hout geschredderd en vermengd met "schoon" afval hout waar na het met overheid subsidie als zuivere bio massa op gestookt kan worden om groene stroom op te wekken. Daar naast wordt een deel verwerkt tot spaanplaat of mdf wat al wéér met winst verkocht kan worden in uw plaatselijke bouw markt, of verwerkt in meubels en keuken kastjes. Ten overvloede kunnen wij u vermelden dat zware metalen zich geheel niet laten verbranden en er door de schoorsteen van de centrale gewoon weer uit komen zetten en zich hechten aan fijn stof en met een regenbui weer op ons alle neer slaan. Wat overblijft ná verbranding is het zo genaamde vliegas en dit even eens uiterst giftige en kanker verwek kende goedje wordt in een 50/50 verhouding vermengd in cement en in beton mortel en verkocht als "milieu beton" waar na het verwerkt kan worden in bruggen, gebouwen, wegen enzovoorts enzovoorts. Dat de bouw vakkers die met die cement en beton mortel moeten werken daar van (op termijn) kanker zullen krijgen wordt op de koop toe genomen.
Noot: denk niet dat úw schutting of speeltoestel van geïmpregneerd hout wel veilig is omdat het een KOMO-keur heeft: de KOMO-keur op verduurzaamd hout betekent alleen dat het hout optimaal verduurzaamd is (maximaal gif er in is geperst), terwijl de KOMO-keur op speeltoestellen alleen spreekt over de mechanische veiligheid (dus niet de chemische veiligheid).
3
Het antwoord.
Wij zouden Groep zuid niet zijn als wij niet ook een oplossing konden aan dragen. Zoals wij aan het begin van dit verhaal al aan gaven is er een betoverende uit komst voor deze problematiek. Het zal u inmiddels vast niet meer verbazen als wij u vertellen dat deze technologie al meer dan 15 jaar bestaat en ook al zolang wordt tegen gewerkt en onderdrukt. Het gaat hier over de gepatenteerde Nul optie technologie die is ontwikkeld door Ir. Leo Nevels van Edelchemie te Panheel. Door middel van het toepassen van processen die deze geniale man van moedertje natuur heeft af gekeken kan de Nul-optie ál ons afval (behalve het radio actieve afval) verwerken met na genoeg geen uit stoot. Van daar ook de naam Nul-optie. Hier onder volgt een korte om schrijving zoals u die kunt lezen op de website van Edel chemie:
Edel chemie is er in geslaagd om natuur-processen - via engineering - in milieu technologie voor de verwerking van hoog problematisch afval om te zetten. De in eigen huis ontwikkelde Nul optie-technologie garandeert een optimale milieu technische verwerking.
De Nul optie is de verwerking van alle afval, uitgezonderd radio actief afval, met de laagste totale milieu belasting. De Nul optie is gefundeerd op 3 internationaal geldende patenten voor
Mineralisatie via pyrolyse-verbranding
Gasreiniging
Verglazing van residuen en assen tot metaal en obsidiaan
De Nul optie is gebaseerd op het waste-to-waste principe. Dit houdt in dat energie rijk afval wordt ingezet tegen energie arm afval, zuur afval tegen basisch en oxiderend tegen reducerend.
In het proces bestaan veel interne materiaal kring lopen. Materialen worden terug gewonnen voor her gebruik. Uit hoog problematisch afval worden uit eindelijk nieuwe zuivere grond stoffen, zuivere metalen en de half edelsteen obsidiaan gevormd.maar helaas politiek zit vast met haar kop in het zand
Op dit moment ligt de fabriek stil door ambtelijke corruptie en tegenwerking van lokale en landelijke overheden. Als voorbeeld van hoe verziekt ons systeem werkt kan ik u vertellen dat de overheid deze technologie niet steunt met subsidie omdat men Edelchemie beticht van valse concurrentie!
Onze regering geeft de subsidie liever aan vervuilende afval verwerkers zo dat zij zo genaamd de kans kunnen krijgen de zelfde minimale normen te halen als de Nul-optie (wat ze natuurlijk nooit gaat lukken, al zouden ze het proberen!). Dat deze cynische praktijk een leugen is van proporties die zijn weerga niet kent mag u wel duidelijk zijn onder hand. De enige technologie op de gehele wereld die in staat is om met een milieu belasting van bijna nul ál ons afval te verwerken en hier zelfs weer grondstoffen uit kan winnen, wordt alleen maar tegengewerkt omdat onze overheid liever heeft dat wij allemaal kanker krijgen! Het is zo ongelooflijk hemel schrei end dat er geen woorden voor zijn.
Een enkele Nul-optie installatie kost grof weg tien miljoen euro, een fractie van de honderden miljoenen euros aan subsidie die we nu samen op hoesten (letterlijk) om onze eigen pijnlijke dood te garanderen. In dien wij in iedere provincie een of twee Nul-optie installaties zouden bouwen, waren wij in een jaar of tien van al onze milieu problemen af! Onze stort plaatsen waren weg, het geïmpregneerde hout was weg, het vervuilde slib kon verwerkt worden én we konden onze kinderen behalve een gezonde toekomst, ook nog een schoon en waardig duurzaam Nederland mee geven.
Afzender:M.Meijer >>>>> thunderworld@casema.nl >>>>>>
ik sta voor gerechtigheid en god is met u allen |
|
|