Op maandag 26 april 2010 - 11:18 schreef FsideVak129 het volgende:Deze wedstrijd is nog niet gespeeld, zei Mario Been na afloop van de eerste bekerfinale. Het wordt op 6 mei nog een heet avondje voor Ajax.
Even eerlijk: meent die Been dat nou serieus? Geloven jullie echt dat de beker nog binnen bereik is? Gaan jullie nou werkelijk alsnóg allemaal kaartjes voor de return kopen?
Even wat feitjes dan maar.
1. Ajax is inmiddels alweer elf onderlinge duels op rij ongeslagen tegen Feyenoord.
2. De laatste keer dat Ajax een bekerfinale verloor was in 1981 (niet tegen Feyenoord en niet in De Kuip, overigens).
3. De laatste keer dat Feyenoord tegen Ajax het resultaat behaalde dat op 6 mei goed is voor een verlenging (2-0), was op 17 november 1991.
4. De laatste keer dat Feyenoord tegen Ajax een uitslag neerzette die op 6 mei goed is voor bekerwinst, was op 26 februari 1984 (4-1).
5. Álle uitslagen die Ajax dit seizoen heeft neergezet, in welke competitie dan ook (en dan tel ik ook de nederlagen mee), zijn op 6 mei voldoende om de beker te veroveren.
6. Als Ajax op 6 mei één doelpunt maakt, moet Feyenoord vier keer scoren.
7. De nul houden tegen Ajax lukte Feyenoord het voorbije decennium één keer.
8. Vier keer scoren tegen Ajax lukte Feyenoord 26 jaar geleden voor het laatst.
9. Ajax heeft dit seizoen in twee uitwedstrijden niet gescoord (bij Twente en Juventus).
10. De laatste tien Klassiekers in De Kuip leverden 21 Ajax-doelpunten op.
Maar goed, hoop doet leven, dat snap ik best. Sterker nog: je kunt je in leven houden met uitsluitend hoop, daar is Feyenoord het levende bewijs van. Ik geef toe: dat vind ik wel tof aan jullie.
Teleurstelling
Bij mij overheerst lichte teleurstelling.
Die beker winnen we wel, daar gaat het niet om, maar tja, hoe leg ik dat uit wanneer je praktisch nooit van een bepaalde club verliest (en die club ook nog je aartsrivaal is), dan verschuiven je wensen en eisen. Ze verplaatsen ze zich naar een ander niveau, als het ware. En dat levert ook weer een nieuw type teleurstelling op.
Voor jullie is het al prachtig om af en toe eens een los wedstrijdje van Ajax te winnen. Tegen Feyenoord denken wij eerder aan het scherper stellen van persoonlijke records, het neerzetten van historische uitslagen, het opleuken van statistiekjes, dat soort dingen. Zo houd je het spannend voor jezelf. En als het niet lukt, voel je frustratie.
De grootste thuiszege op Feyenoord die ik persoonlijk bijwoonde, was een 6-0 (2 mei 1999). De grootste zeges in De Kuip die ik persoonlijk vierde, bedroegen 0-5: 31 maart 1993 (beker) en 18 mei 1995 (competitie), ex aequo. Dat zijn als het ware mijn persoonlijke Feyenoord-records.
Echt mollen
En ja, daar wil je dan overheen hè. Zo werkt dat. Voor je het weet, sta je bij een 0-3 of 0-4 in dat uitvak te denken: hè shit, we hadden ze vandaag écht kunnen mollen.
Dan denk ik bijvoorbeeld terug aan die 0-4 van 20 oktober 2006. Toen hadden we het netnummer van Rotterdam op het scorebord kunnen zetten in De Kuip. Daarvoor hadden we niet eens alle kansen hoeven afmaken. Als het dan bij 0-4 blijft, denk je toch: hmm, gemiste kans, had op zijn minst het dubbele moeten zijn.
Dat gevoel had ik gisteren ook een beetje. Het was geen potentiële 10-0, maar als Ajax er écht dolgraag nog twee extra in had willen trappen, had dat gewoon gekund. Na de openingsfase heb ik Ajax geen moment meer gas zien geven. Ze legden na rust verreweg de slapste helft voetbal op de mat die we sinds de winterstop hebben gezien in de ArenA.
Positieve punten
En dat vind je dan jammer, als supporter. Er zijn wel positieve punten te noemen: weer de nul gehouden, veertien keer op rij gewonnen, in die veertien duels welgeteld één tegendoelpuntje gehad en Feyenoord in negentig minuten voetbal anderhalf rollertje op de goal toegestaan (nul echte kansen). Maar toch: licht katertje.
Anyway, er zijn belangrijker zaken in het leven. Landskampioen worden, bijvoorbeeld. Dat is niet alleen belangrijker dan het winnen van de beker, maar ook belangrijker dan het verbreken van PRs tegen Feyenoord. Wie weet valt het kwartje de goede kant op, zondag. Ik geef ons gevoelsmatig een procentje of dertig, vijfendertig kans: geen grote kans, maar een godswonder hebben we nou ook weer niet nodig.
Trouwens: als jullie nog één keertje verliezen, kunnen we alsnog 25 punten boven jullie eindigen. t Is rap gegaan hè, sinds januari?
Mazzel!
