Feyenoord Forum: Het Gevoel

Op donderdag 29 april 2010 - 11:53 schreef KKL het volgende:
De eerste keer met me vader aan de hand. 10 jaar oud geïmponeerd door de 1000 lampen van het Feyenoord stadion door de sfeer en de mensen massa. Ik liep het stadion binnen en zag grote mannen met hesjes aan ik weet nog goed dat me pa vroeg of hij me wou fouilleren omdat ik dat spannend vond. Ik liep verder en wist niet wat ik zag de lampen de 45.000 mensen die voor 1 ding leven de club van rood en wit.
Ik weet nog goed dat me vader vroeg of ik het mooi vond, maar ik was te erg onder de indruk dat ik hem niet eens hoorde. De stadion speaker begon met de basis 11 van Feyenoord na elke speler die genoemd werd kwam een luid applaus ik vond het geweldig. Het gevoel werd sterker met de minuut toen op een gegeven moment de spelers tunnel openging .

Het stadion werd gek en de mooiste liederen rolde van de tribune. Het fluitje ging, ik weet nog goed dat Feyenoord slecht starte(zoals wel vaker). De mensen voelde het aan en gingen 100% achter onze club staan, het was geweldig hoe je zag dat dit duidelijk invloed had op het spel van onze trots.

En na een paar geweldige minuten scoorde we dan eindelijk het was heerlijk het was een gevoel van macht en passie ik stond met de tranen in me ogen omdat ik nog zo jong was en omdat ik zo onder de indruk was van de 45.000 andere Feyenoord supporters niet veel later 2-0 en het was gedaan. Voor ik het wist was het rust, de tijd ging zo snel het was niet te geloven. In de rust ging het zingen gewoon door. Het was een gekkenhuis, iedereen stond te zingen en te springen 110% achter de club waar wij voor stonden, het was heerlijk.

De spelers kwamen weer het veld op. Ik weet nog goed dat ik met mijn sjaaltje in de lucht stond en ik zag in mijn ooghoeken dat me vader kijk hoe ik dit in mijn eigen ogen beleefde. De 2e helft was geweldig het werd 3-0 4-0 en zelfs 5-0 zoiets had ik nog nooit in mijn leven meegemaakt de passie de sfeer de mensen en het stadion. De wedstrijd was afgelopen ik was schor van het schreeuwen en het juichen.

De wedstrijd was afgelopen, ik wou nog even 10 minuten genieten van het mooie stadion, voordat we de trein in gingen. Ik en me vader liepen naar de trein en ik was in slaap gevallen. Ik droomde van een van de mooiste dingen in mijn leven. Vanaf dat moment wist ik het zeker Feyenoord till i die. De volgende dag kwam ik weer in Zaandam aan, en vertelde blij mijn verhaal aan mijn klasgenootjes maar die vonden het niks want die waren immers voor Ajax.

Het kon me niks schelen of ze me uitlachten dit pakken ze me toch niet meer af. Dit is mijn passie dit is mijn liefde.

Feyenoord till i die

huh???

Feyenoord till i die = Hotjumper????

http://www.frfc1908.nl/ingezonden/het-gevoel/#more-2291