Ajax Forum: De blonde, Zweedse, irritante matennaaier Toivonen ontsnapt aan schorsing

Op dinsdag 22 februari 2011 - 09:38 schreef biba1970 het volgende:
Het bekt wel lekker op zich, 'de nieuwe Suarez'. Maar Ola Toivonen is natuurlijk geen nieuwe Suarez. Dat Chris Zegers-haar alleen al, met die eigenwijze blonde lok, tot net over zijn ogen.

In Zuid-Amerika houden ze daar helemaal niet van, van Chris Zegers-haar. Mannen met lang haar knopen daar liever een stuk kabeltouw om hun voorhoofd, of ze laten het woest wapperen juist, zoals Mario Kempes en Leopoldo Luque.

Eerst een crèmespoeling, daarna föhnen en dan nonchalant een beetje wax, zoals Chris Zegers en Ola Toivonen; Zuid-Amerikaanse mannen doen daar niet aan. Dat vinden ze voor mietjes.

Maar het echte bewijs dat Toivonen vooral niet de nieuwe Suarez is, leverde hij zondagavond zelf, toen hij uit ging leggen hoe dat nou zat met al die irritante provocaties. ,,Ik ben gewoon slim in het veld,'' zei Ola Toivonen toen. Hij glimlachte er een heel klein beetje bij.

Het is zo'n ogenschijnlijk alledaagse quote die alles zegt. Luis Suarez zou dat nooit zeggen over zichzelf, dat hij 'gewoon slim is in het veld'. Die ziet dat namelijk niet zo. Die besluit dat niet van tevoren, dat hij vandaag eens even lekker slim gaat zijn in het veld. Die hoeft niet zo nodig slim te zijn. Die wil winnen en verder niets.

Steeds als Luis Suarez een tegenstander naaide, door weer eens opzichtig over een been heen te duikelen, besloot hij dat in een fractie van een seconde. In het heetst van de strijd, zeg maar. Luis mag dan over lijken gaan, een uitgekookte moordenaar is het natuurlijk niet. Veel eerder een etterbak. Een irritante smeerlap, desnoods.

Die beet in het sleutelbeen van Otman Bakkal, het was waanzin, maar het gebeurde opeens, midden in een kooigevecht. Een soort poging tot doodslag, maar niet met voorbedachte rade. Luis was boos en dan wordt hij een beetje knettergek, soms.

Maar Suarez naait niet om het naaien. Toivonen wel. Je zag dat gelijk bij die twee momenten met Gudelj zondag. Het was nog net niet ingestudeerd, maar wel overduidelijk van te voren bedacht.

Eerst je noppen in de voet van je tegenstander planten, stomtoevallig de aller jongste speler in het veld. Daarna sluw wachten op een reactie en dan opzichtig doorrollen, als een crash test dummy, alsof je doodgaat bijna. Het is matennaaien uit het boekje. Zuigen met een grote z.

Je zou dat slim kunnen noemen, want zijn elftal had er overduidelijk baat bij. Als Ola Toivonen niet zo oneindig slim was geweest, had PSV misschien wel helemaal niet gewonnen zondag.

Maar toch. Ola Toivonen kan doorvoetballen tot hij een ons weegt, zo groots als Luis Suarez zal hij nooit worden uitgezwaaid. Nergens. Ola Toivonen is typisch zo'n voetballer die je onmogelijk in je hart kunt sluiten, hoeveel wedstrijden hij ook voor je wint. Een speler waar je soms heel koud van wordt, maar nooit echt warm.

Te slim, denk ik, in het veld.