|
Thomas
|
|
|
Vanaf 3 januari is Mike Havenaar Vitessenaar. Dinsdag werden de laatste hindernissen uit de weg geruimd en stond niets de overgang van de 24-jarige spits van het Japanse Ventforet Kofu naar Vitesse nog in de weg. Hij tekent in Arnhem een contract dat loopt tot de zomer van 2014.
Een geweldig gevoel nu Vitessenaar te zijn, zegt Mike Havenaar vanuit Japan, net terug na een korte vakantie met zijn gezin in Hawaii. Die vakantie had ik echt nodig. Het was een intens jaar, waarin er veel gebeurd is. Ik kijk er naar uit bij Vitesse te beginnen. De ambitie van de club spreekt me aan en ik hoop aan de verwachtingen te kunnen voldoen. Mijn persoonlijke ambitie is een betere speler te worden dan ik ben. Naar mijn mening passen Vitesse en de Nederlandse competitie in dat streven.
Mike Havenaar kiest zijn woorden met de bescheidenheid van een Japanner. Hij spreekt Nederlands, maar het is zoeken naar woorden. Japans is natuurlijk mijn moedertaal. Ik spreek Nederlands, maar ben niet gewend die taal te gebruiken. Engels gaat me ietsje makkelijker af. Maar daarin zal wel snel verandering komen, lijkt me.
Mike Havenaar werd geboren op 20 mei 1987 in Hiroshima, waar zijn vader Dido destijds het doel van Mazda FC, het huidige Sanfrecce, probeerde schoon te houden. De jonge spits doorliep de jeugdopleiding van Yokohama Flügels Marinos, waar zijn 16-jarige broer Nikki nog steeds speelt. Met zijn 1.94 meter was Mike een opvallende verschijning in Japan, werd jeugdinternational, maar bij topclub Marinos brak hij nooit echt door. De doorbraak kwam toen hij werd uitgeleend aan Sagan Tosu, een club in de tweede afdeling, de J2. Vervolgens stapte Havenaar over naar het bescheiden Ventforet Kofu, dat dankzij zijn 20 doelpunten tot ieders verrassing promoveerde naar de J-League.
Ook in de hoogste Japanse voetbalafdeling ging het sprookje door. Het afgelopen seizoen werd hij met 17 doelpunten tweede op de topscorerslijst achter Joshua Kennedy van Nagoya Grampus, die 19 keer scoorde. Daarvan maakte de Australiër er echter zes uit een strafschop, Havenaar nam (en benutte) er slechts één. Zijn prestatie krijgt nog meer relief, door het feit dat Ventforet aan het eind van het seizoen zelfs degradeerde uit de J-League.
Het jaar 2011 werd een bijzonder jaar voor Mike Havenaar. Niet alleen zijn scoringsdrift trok de aandacht, ook zijn spel werd volwassener. In september selecteerde bondscoach Alberto Zaccharoni de spits voor het nationale A-elftal, als één van weinige spelers uit de Japanse competitie. Vitesse volgde hem toen al enige tijd.
Technisch directeur Ted van Leeuwen: Ik zag Mike voor het eerst op een YouTube filmpje. Zijn loopbaan deed mij denken aan die van Hulk, de spits van FC Porto. Ook Hulk speelde ooit in Japan in de tweede afdeling. Mike is niet alleen groot en sterk, maar kan ook nog eens hoog springen en heeft een geweldig coördinatievermogen. Hij heeft een geweldig schot in zijn linkerbeen, maar kan ook met rechts het nodige, zeer doelgericht. Daarnaast een scoringsmoyenne om U tegen te zeggen. Die moest ik zien.
De indruk werd bevestigd bij de wedstrijden die Van Leeuwen in Japan zag. Mike is een spits die weer andere eigenschappen heeft, dan de spitsen die wij hebben. Zijn stijl is uniek, een breekijzer, maar kan ook verrassend kort wenden en keren. Het was vaak moeilijk voor hem, spelend als spits in een team dat zelden de bal had. Maar dat de jongen iets bijzonders had, stond voor mij al meteen vast. Ik ben hem een half jaar blijven volgen, heb met Mike en zijn vader Dido gesproken, die ik uit diens verleden als speler nog kende. Uiteindelijk ben ik nóg een keer gaan kijken, samen met John van den Brom en toen hebben we de knoop doorgehakt: doen.
Inmiddels was de wereld van Mike Havenaar veranderd. Toen Vitesse hem net volgde, was hij relatief onbekend, maar 2011 was het jaar van de doorbraak. Havenaar was inmiddels topscorer van de J-League, Japans international, transfervrij. De clubs stonden in de rij: Japan, Duitsland, Frankrijk. Vitesse had concurrentie van veel rijkere competities. Ted van Leeuwen: Ja, op het eind werd het nog spannend. Bij de eerste wedstrijd die ik van hem zag, was ik nog de enige buitenlander op de tribune, aan het eind van het seizoen liepen de clubs elkaar voor de voeten.
Mike Havenaar: Als er opeens van alle kanten aan je getrokken wordt, is het moeilijk een keuze te maken. Maar Vitesse had altijd een speciale plaats. Ze waren de eersten die me echt intensief kwamen volgen, Ted van Leeuwen heeft me in Japan opgezocht en de ambities van de club uitgelegd en is me blijven volgen. Uiteindelijk is hij ook nog eens met trainer Van den Brom komen kijken, dat zijn dingen die je als speler een warm gevoel geven. Uiteindelijk was het dat gevoel dat de doorslag gaf in mijn keuze. Niet het geld. Voor mij staat het ontwikkelen van mezelf tot een betere speler voorop. En dan speelt de omgeving waarin je terecht komt een grotere rol dan de financiën. Daarover heb ik ook veel met mijn vader gesproken. De Nederlandse competitie is een uitstekend platform voor een jonge aanvaller.
Bij Vitesse wordt Mike Havenaar herenigd met Michihiro Yasuda, een leeftijdsgenoot, met wie hij alle nationale jeugdelftallen doorliep. Havenaar: Ik ken Michi al heel lang en heel goed. Toen we samen met het nationale elftal op reis waren naar Tadjikistan en Noord Korea, was de belangstelling van Vitesse al concreet en had ik al met Ted van Leeuwen gesproken. Ook Michi was erg positief over de club, de fans, het stadion, de speelwijze en de Nederlandse competitie. Hij zal me wegwijs kunnen maken.
Mike Havenaar is getrouwd en heeft een dochter. Geboren en opgegroeid in Japan, spreekt behalve Japans ook Engels en Nederlands. Hij heeft de Japanse nationaliteit. Ooit had ik zowel het Nederlandse als het Japanse paspoort. Na een wetswijziging moesten we een van de nationaliteiten laten vallen. Gevoelsmatig ben ik natuurlijk Japanner. Maar in mijn keuze heeft het geen rol gespeeld dat mijn familiewortels in Nederland liggen. Ik heb ervoor gekozen een betere speler te willen worden en ik heb gekozen voor de club Vitesse
Vitesse? Ja, ooit was ik als kind op familiebezoek in Nederland. Aan de hand van mijn vader heb ik toen een wedstrijd van Vitesse gezien in GelreDome. Ik heb geen idee meer welke club toen de tegenstander was, maar ik was gelijk verkocht. Het stadion, het geel-zwart. We hebben toen een shirtje van Vitesse gekocht. Dat Vitesse-shirt hangt nog steeds bij mij thuis. En nu kom ik er als speler terecht. Curieus. Want eigenlijk ben ik al heel lang Vitessenaar. |
|
|