|
|
|
RenatoBos
|
|
|
Leo Beenhakker over Feyenoord tijdens boekpresentatie
(http://youtu.be/o2gnPKCH0oM)
-- dit bericht is voor het laatst aangepast op woensdag 28 oktober 2015 door RenatoBos -- |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
|
|
|
VVout
|
|
|
| Proest, das een domme vraag. Die zit Jorin :) |
|
|
|
|
hotjumper
|
|
|
| Dat weten we vanavond rond een uur of 11 |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
Quote Obiku:
Obiku mist uitvak: ''Ajax-fans moeten huilend naar huis''
Geweldenaart.. |
|
|
|
|
Milo
|
|
|
| Het blijft ook een markante man! |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
| Met zijn eeuwige glimlach.. |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
Feyenoord houdt hem in leven
Feyenoord-clubicoon Gerard Meijer (80) beleeft zondag zijn 138ste Klassieker. Hij lijdt aan parkinson. Ik krijg het benauwd als ik over mijn afscheid nadenk.
Gerard Meijer houdt zijn handen in de lucht. Dikke, stevige vingers, getekend door tientallen jaren noeste arbeid. Hij kneedde er de spieren mee van Willem van Hanegem, Coen Moulijn, Johan Cruijff, Dirk Kuijt. De vingers staan krom. Artrose, vertelt hij. Iets van de laatste jaren. Zoveel kracht legde hij in de massages van de Feyenoord-spelers. Maar ik kan ze nog goed bewegen hoor.
Gerard Meijer, in augustus 80 geworden en 56 jaar werkzaam voor de club. Niemand is zo populair bij de aanhang als hij, de jarenlang onverwoestbare masseur en verzorger. Hij pompte de ballen op, vulde de bidons, legde de tenues klaar, zorgde voor voldoende toiletpapier in de kleedkamers, sprak urenlang in vertrouwen met spelers, sprintte met waterzak het veld op als iemand iets mankeerde, zwaaide met zijn handdoek als het publiek zijn naam scandeerde en sprak in crisistijden de harde kern toe als ze in opstand dreigde te komen tegen selectie of bestuur. Ome Gerard rustpunt bij een ontvlambare volksclub.
Masseur en verzorger is hij sinds 2009 niet meer na vijftig jaar was het genoeg. Maar hij is nog niet klaar bij Feyenoord. Meijer heeft zich de afgelopen jaren op zijn nieuwe rol toegelegd, ambassadeur voor het leven.
Hij zit in een bureaustoel in zijn Ambassadors Room, in het Maasgebouw, pal naast de Kuip. Het is een klein museum, zegt hij. De ruimte hangt vol met wedstrijdvaantjes, sjaals, shirts, fotos, bekers. Achter Meijer hangt een vaantje: Winnaar Europacup 1970. Hij was erbij.
Zondag is Meijer er ook bij, als Feyenoord thuis tegen Ajaks speelt, zijn 138ste Klassieker. Hij miste in 56 jaar één wedstrijd van zijn club. In de jaren zestig was hij zo ziek dat hij de busreis voor een duel in Den Bosch onderbrak en bij Gorkum een taxi terug nam naar Rotterdam. Voor de Kuip stapte hij uit om over te geven, maar viel met zijn gezicht op een veld met sintels van steenkool. Hij haalde zijn gezicht en knieën open. Hij doet even zijn grote zwarte bril af en wijst naar zijn neus, een litteken herinnert aan het incident.
Zeven begrafenissen in één week
Hij heeft net een nieuwe leaseauto gekregen via de club. Voor de dagelijkse ritjes vanuit zijn woonplaats Dordrecht. Een zwarte Opel Mokka, een automaat wel zo fijn voor zijn zwakke knieën. De auto staat deze donderdag naast de hoofdingang van het stadion, waar niet geparkeerd mag worden. Niemand die er wat van zegt, omdat het Gerard Meijer is.
Hij staat op de loonlijst bij Feyenoord. Op zijn visitekaartje staat de functietitel ambassadeur. Hij heeft het er druk mee. Meijer leidt gasten rond met een VIP- arrangementen bij thuisduels, onderhoudt het contact met oud-spelers, bezoekt zakelijke evenementen. Altijd strak gekleed in Feyenoordkostuum. Naar begrafenissen gaat hij nu minder. Vorig jaar had ik eens zeven begrafenissen in één week, van supporters en bekenden van de club. Dat werd emotioneel te zwaar.
Fans zoeken contact. Hij zit op LinkedIn en Facebook. Zondag kreeg hij 130 e-mails, na het verlies bij ADO. Veel teleurgestelde fans die hun frustratie met hem wilden delen. Woensdag kreeg hij bijna vijftig e-mails, een doorsneedag. Ik denk weleens, heb ik er net dertig weggewerkt, krijg ik er weer vijftig binnen.
Het gebied rond de kleedkamers was zijn habitat, met de massagetafel als middelpunt. De overstap naar kantoor, zes jaar terug, was groot. Zeiden ze: hier is je computer. Ik wist niet wat een computer was, ik kon niet met zon ding omgaan. De secretaresse hielp hem, hij leerde snel.
Hij kreeg Legioenpas nummer één, wat betekent dat hij Feyenoorder van de eeuw is"
24 jaar is Meijer als hij solliciteert bij Feyenoord. Hij leerde in zijn tienerjaren masseren in de boksschool van zijn vader Teun, gewaardeerd masseur in de bokswereld. Ooit masseerde de jonge Meijer boksheld Bep van Klaveren. In augustus 1959 zoekt Feyenoord nog een masseur voor een oefenduel die avond, hij mag komen. Meijer rijdt op zijn brommer naar het stadion, spullen op de bagagedrager.
Voetballen voor Feyenoord deed hij nooit, hij kwam niet verder dan rechtsback in de jeugd van Sparta. Hoe kon hij de sympathieke verzorger uit Rotterdam-West uitgroeien tot clubicoon? Lang bij de club zitten, altijd voor iedereen klaarstaan. Tijd is niet van belang, aanwezig zijn is het belangrijkste.
Tijdens het 100-jarig jubileum in 2008 kreeg Meijer Legioenpas nummer 1, wat erop neerkomt dat hij Feyenoorder van de eeuw is. De aanhang koos hem boven Wim Jansen, Van Hanegem, Moulijn. Hij veert op uit zijn stoel, pakt zijn portemonnee en laat het pasje zien. Legioen nr. 000001 G.G. Meijer
Er is ook een tribune in de Kuip naar hem vernoemd. Mensen zeggen, ga toch op vakantie, of naar dit of dat. Maar dit is mijn leven. Als ik thuis ga zitten zijn ze me zo vergeten.
Algemeen directeur Eric Gudde loopt even binnen. Hij wijst naar de hoek van de kamer. Een koelkastje vol met blikjes Coca-Cola Zero. Gudde: Dat is het enige wat hij drinkt, daar begint hij s ochtends vroeg al mee. Meijer: Dag en nacht. Dit is mijn lijfdrank.
Fred Blankemeijer
Tien grote potten snoep staan in het kantoor, Gerards snoephoek. Met een muntenbakje, want er moet wel betaald worden. Hij is misschien wel de warmste man van de club. Spelers namen hem in vertrouwen om te praten over privézaken en kleedkamerfrustraties, zoals gebrek aan speeltijd. Dan ging de deur van de massagekamer op slot en luisterde hij, toonde begrip, gaf advies. Meijer is vaak benaderd om een boek te schrijven, maar hij doet het principieel niet. Er is nooit iets naar buiten gekomen van die gesprekken. Die verhalen neem ik mee in mijn graf.
Bij de deur hangt een foto van de illustere clubman Fred Blankemeijer. Die let op me, elke dag. Ome Fred. Hij was onder meer speler, manager en perschef bij Feyenoord. De twee waren bevriend. Een jaar na zijn vertrek bij Feyenoord overleed Blankemeijer. Zondag is zijn vijfde sterfdag, op de dag van Feyenoord-Ajaks.
Hij was net als Meijer verknocht aan de club. In een dubbelinterview met zijn weduwe Joke Blankemeijer in het novembernummer vanFeyenoord Magazine zegt Meijer: Hij hield van je. Maar Feyenoord was het belangrijkste. Dat geldt voor hemzelf ook, erkent Meijer. Ik hou van mijn vrouw. Maar hier staat mijn eerste huis, mijn tweede is in Dordrecht.
Zijn vrouw Emile zei vorige maand in supportersblad Hand in Hand dat als Meijer de bezoekjes aan de Kuip niet had gehad, hij er nu niet meer was geweest. Meijer: Ja, dan zou ik het heel moeilijk hebben. Ik ben graag thuis, heb een leuk appartementje, maar dit is mijn leven. Een dagelijkse tred.
"Spelers namen Meijer in vertrouwen om te praten over privézaken"
Meijer lijdt sinds vorig jaar aan de ziekte van Parkinson. Tijdens het gesprek trilt zijn rechterhand af en toe. Als ik de hand onder controle houd, gaat het wel. Als hij gaat trillen en ik concentreer me erop, dan stopt het. Het zit in je kop natuurlijk, die Parkinson. Ik zit vaak met mijn mond open, daar moet ik op letten.
Meijer zit in de beginfase van de ziekte, hij functioneert nog goed. Dinsdag was hij bij de neuroloog. Die was zeer tevreden, ik hoef pas over vier maanden terug te komen. Het wordt niet veel erger, het gaat langzaam. Het probleem nu is dat ik wat moeilijker praat. Ik loop ook bij een logopedist, en bij de fysiotherapeut. Ik moet alles doen om de zaak soepel te houden.
Toen Blankemeijer vanwege zijn gezondheid weg ging bij de club, was dat het begin van het einde, zegt zijn vrouw. Zijn doel was weg, hij had niets meer om voor te leven. Meijer: Dat staat mij natuurlijk ook te wachten. Het is niet te voorspellen wat er gebeurt, hoe lang het duurt. Met een afscheid is hij niet bezig. Dat schuif ik voor me uit. Daar wil ik niet aan denken, anders krijg ik het benauwd.
Hij moet weg, naar de fysiotherapeut. Hij slikt nog snel wat medicijnen. Drie keer anderhalve pil per dag, dat remt de parkinson af. Dan vliegt hij de trap af, soepel en in snel tempo. Net als vroeger, de snelste verzorger ooit.
Bron:NRC
-- dit bericht is voor het laatst aangepast op zaterdag 07 november 2015 door RenatoBos -- |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
| 138 van de 175 klassiekers WOW.. |
|
|
|
|
FR-Henk
|
|
|
Standbeeld. Nu al.
Gewone vent, keiharde werker, geen praatjes. Sociaal karakter.
Levende legende. |
|
|
|
|
Vincent1970
|
|
|
Willy Carbo. 6 wedstrijden gespeeld, niet gescoord en mooi de dubbel gewonnen.
Kwam onverwacht in mij op. |
|
|
|
|
ar
|
|
|
|
|
|
CobusIII
|
|
|
Van Hanegem
Wim Janssen
Kiprich
Van Gobbel
Gullit
Larsson
Taument
Treitel (meeuw) |
|
|
|
|
Fer 1
|
|
|
| allemaal ergenis stress gewoon verschrikkelijk voor zo man sterkte Gerard hou je taai. |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
culthelden van Feyenoord
Feyenoord heeft in de loop der jaren heel wat 'culthelden' gecreëerd. Van de penalty's van József Kiprich tot het shirt van Mike Obiku. Dit is de top 5 van de Rotterdamse club.
CHRISTIAN GYAN
Christian Gyan, de verdediger uit Ghana, speelde van 1996 tot 2006 voor Feyenoord. Hij maakte in het seizoen 1997/1998 een kort uitstapje naar stadsgenoot Excelsior, maar speelde de rest van die periode voor de grootste club uit Rotterdam. Gyan was lang niet altijd zeker van een basisplaats, maar wanneer hij speelde, liet Gyan zien dat hij olifantenlongen had en keihard werkte om zijn directe tegenstander uit te schakelen. Door die eigenschappen groeide de verdediger uit tot een held en kon hij in de ogen van vele Feyenoord-supporters niet meer stuk.
De Ghanees werd in 1999 kampioen met Feyenoord, won datzelfde jaar de Johan Cruijff Schaal en pakte in 2002 de UEFA Cup. Na zijn Feyenoord-periode speelde Gyan nog voor Excelsior, het Finse TPS Turku, het Engelse Wrexham, het Finse Rovaniemi en hoofdklasser RKSV Leonidas. Na 2011 stopte de verdediger met voetballen en werkte hij in de haven van Rotterdam en de Feyenoord Soccer Schools. Een echte Rotterdammer, kun je dus wel zeggen
(https://youtu.be/VtKe5rsTm-w)
ULRICH VAN GOBBEL
Ulrich van Gobbel was een robuuste verdediger die erg geliefd was bij de Rotterdamse fans. De supporters in de Kuip zorgden regelmatig voor veel lawaai wanneer de Tank aan de bal was. De verdediger was een tijdje de snelste voetballer van Nederland en speelde acht interlands voor het Nederlands Elftal. Maar liefst twaalf seizoenen lang stond Van Gobbel onder contract bij Feyenoord. Zelf zegt hij Feyenoorder in hart en nieren te zijn.
De laatste twee seizoenen had de verdediger veel pijn in zijn heup en hij besloot dan ook te stoppen, maar de Surinaamse Nederlander had grote moeite met zijn afscheid. Hij sprak de woorden: amp;euro;Voetbal was echt alles voor me, mijn leven. Maar ik kon echt niet meer.amp;euro;
(https://youtu.be/CZ6X5icq_7I)
JOHN DE WOLF
John de Wolf is geboren in Schiedam, naast Rotterdam, en speelde in de jeugd bij Schiedamse Boys. Na twee avonturen bij Sparta Rotterdam en FC Groningen kwam de verdediger bij Feyenoord. Als er ooit een cultus is ontstaan rond een Feyenoord-speler, is het wel rond De Wolf. Hij was te herkennen aan zijn lange haren en zijn stoppelbaard. Later liet zelfs iemand die een levensgrote beeltenis van De Wolf op zijn rug liet tatoeëren.
De verdediger begon zijn carrière in Rotterdam Zuid met zware blessure, maar groeide na zijn comeback uit tot het icoon van de wederopstanding, begin jaren negentig. De Wolf werd de natuurlijke leider van Feyenoord. Met strijd en inzet wonnen ze vier bekers en het landskampioenschap.
(https://youtu.be/qc-_9_s6-vM)
MIKE OBIKU
Mike Obiku is één van de grootste culthelden die Feyenoord ooit heeft gehad. De Nigeriaan werd in 1992 opgehaald vanuit Cyprus door de Rotterdammers. De spits veroverde nooit echt een vaste plek in de basis, maar zijn glimlach werd er niet minder breed om. Hij besliste in 1995 de kwartfinale van de beker tegen Ajaks door zijn 'goalden goal'. Obiku wordt door de Feyenoorders veelal herinnerd om zijn rare acties.
Bij het vieren van een doelpunt tegen Willem II sprong Obiku in het hek van het uitvak.
Tijdens de beklimming greep de Nigeriaan in het prikkeldraad, waarna hij met bebloede handen op het veld stond. Ook gooide hij ooit na een goal zijn shirt in het publiek, terwijl de wedstrijd nog niet voorbij was. Hij kreeg zijn shirt nooit terug. Obiku speelde uiteindelijk 5 seizoenen bij Feyenoord en scoorde daarin 19 keer.
(https://youtu.be/M_p3FGqVCgM)
JÓZSEF KIPRICH
Zeg je culthelden bij Feyenoord, dan zeg je automatisch József Kiprich. De Hongaar speelde vijf seizoenen in De Kuip en was door zijn hoge arbeidsethos en symphatieke uitstraling een absolute publiekslieveling van Het Legioen. De spits blonk uit in het nemen van penaltyamp;euro;s, voor de rest was Kiprich een bescheiden speler die vooral hard werkte in het belang van het team. Bij Feyenoord heeft de Tovenaar van Tatabanya in vijf seizoenen 128 wedstrijden gespeeld, hierin maakte hij 53 doelpunten, waaronder vele penaltyamp;euro;s. Geen geweldige cijfers voor een spits, maar toch wordt de naam van Kiprich nog steeds gescandeerd in De Kuip.
(https://youtu.be/plFi1jcmJKA) |
|
|
|
|
tomson
|
|
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
Wijnaldum vergeeft Legioen: ''Wisten zij veel...''
Georginio Wijnaldum heeft zijn eerste wedstrijden als voetballer van Liverpool achter de rug. De 25-jarige middenvelder speelt met een kenmerkende glimlach op zijn gezicht. Wijnaldum, die alles op gevoel lijkt te doen, speelt tien jaar na zijn debuut bij Feyenoord bij een van zijn droomclubs.
Feyenoord en Wijnaldum. Het is een open wond voor veel supporters. De Rotterdammer benadrukt echter dat hij De Kuip helemaal niet wilde inruilen voor PSV. ''Het is andersom, de club heeft te weinig moeite gedaan mij te houden. Met Leo Beenhakker heb ik goede gesprekken gevoerd. Fijne man. Als hij technisch directeur was gebleven, waren we er waarschijnlijk wel uit gekomen'', zegt hij in Voetbal International.
Wijnaldum verzekert dat geld ook geen rol speelde. ''Want Feyenoord bereikte wél een akkoord met Stefan de Vrij en Ron Vlaar. Dat waren spelers met wie ze echt verder wilden.'' PSV wist uiteindelijk een snaar te raken én zag hem als middenvelder. ''Jarenlang had ik bij Feyenoord moeten strijden voor mijn ideale positie, want de trainers zagen vooral een rechterspits in me. Rechtsbuiten is een plek waar ik kan spelen, maar niet op mijn best ben. Dat gedoe heeft ervoor gezorgd dat ik heb stilgestaan in mijn ontwikkeling.''
De transfer leverde hem vele nare berichtjes op. ''Nadat ik had getekend, zagen de supporters me als een soort landverrader. Ik heb het ze allang vergeven. Ze zijn zó fanatiek dat ze niet kunnen begrijpen dat een jongen van de club, iemand die ze altijd hebben gesteund, Feyenoord verlaat voor PSV. Maar wisten zij veel dat Feyenoord meer had moeten doen mij te behouden?'' |
|
|
|
|
Stylzz
|
|
|
| Feyenoord had dat geld gewoon broodnodig |
|
|
|
|
netsurfer
|
|
|
| Fijn dat Gini het ons vergeeft. Andersom wat mij betreft nog niet helemaal vergeten en vergeven. Ik blijf er moeite mee hebben als onze spelers naar Eindhoven vertrekken. Zelf over het vertrek van Gullit destijds ben ik nog niet helemaal heen. |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
| Je zit nogal in de graafmodus.. |
|
|
|
|
piet de paler
|
|
|
| Mijn Feyenoord held tja dat was mijn vader, die mij op 6 jarige leeftijd meenam met een blikken toeter, en in de rust koetjes repen verkocht. Sta plaats ik zag niet veel, maar de liefde voor mijn club uit zuid voor een jongetje uit zuid zijn dingen die mij nooit meer afgenomen worden. Mijn speler ik weet niet waarom was Mathias Maiwald een kennis van mijn vader. |
|
|
|
|
netsurfer
|
|
|
quote:Op vrijdag 09 september 2016 - 17:48 schreef piet de paler het volgende:Mijn Feyenoord held tja dat was mijn vader, die mij op 6 jarige leeftijd meenam met een blikken toeter, en in de rust koetjes repen verkocht. Sta plaats ik zag niet veel, maar de liefde voor mijn club uit zuid voor een jongetje uit zuid zijn dingen die mij nooit meer afgenomen worden. Mijn speler ik weet niet waarom was Mathias Maiwald een kennis van mijn vader. Mooi man. Maiwald was voor mijn tijd. Wel goede naam. |
|
|
|
|
nr 10
|
|
|
quote:Op vrijdag 09 september 2016 - 15:04 schreef netsurfer het volgende:Fijn dat Gini het ons vergeeft. Andersom wat mij betreft nog niet helemaal vergeten en vergeven. Ik blijf er moeite mee hebben als onze spelers naar Eindhoven vertrekken. Zelf over het vertrek van Gullit destijds ben ik nog niet helemaal heen. Hier idem dito. Had er heel veel moeite mee dat ie als trainer terugkwam. |
|
|
|
|
VVout
|
|
|
Zijn van die dingen, net als Cruyff bij Feyenoord of die Witsche. Bij die gedacht krijg ik ook nog steeds maagkramp. Wat dat aangaat ook met Berghuis in het begin gemengde gevoelens, maar dat zal door die Witsche look komen en daar moet ie maar eens wat aan gaan doen.
Mijn welgemeende excuses, maar objectief kijken zonder de roots van een speler er bij in te betrekken is iets wat maar slecht pakt en hoort voor mijn gevoel niet. |
|
|
|
|
nr 10
|
|
|
| Jaar van Cruijff ben ik alleen bij de halve finale beker geweest tegen de joden. toen moest ie er al snel uit. Joden lachten op de tribune. Zingen: cruijffie, ha, ha, ha. Binnen 20 seconden heel Feyenoord: Hassie, ha, ha, ha. Had een week tevoren de dug-out bij Ado op zijn neus gekregen en koest daardoor een stel tenen missen. |
|
|
|
|
netsurfer
|
|
|
| Mijn Feyenoord held allertijden mocht gisteren, zeer terecht, de aftrap doen. Bennie Vino heeft nog altijd goede trap in zijn, mindere, linkerbeen. :) |
|
|
|
|
nr 10
|
|
|
Voor mij blijft het Willem. Met Coen, Kindvall, Joszef en alle anderen.
-- dit bericht is voor het laatst aangepast op maandag 12 september 2016 door nr 10 -- |
|
|
|
|
Stylzz
|
|
|
| Ik heb er eigenlijk geen. Ik adoreer nooit specifieke personen. |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
quote: Ook mijn rijtje wel. Aangevuld met Larsson en Cruz.. |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
quote: Ouwe gang-bangert.. |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
quote: Ouwe gang-bangert.. |
|
|
|
|
nr 10
|
|
|
quote: Uli en Dudek. Alleen al omdat die laatste na de CL-winst de groeten deed aan alle Feyenoordsupporters. Door NEUS-sport uit de samenvatting gehaald. |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
|
|
|
FR-Henk
|
|
|
|
|
|
netsurfer
|
|
|
| Zeker. Maar ik had en heb geen posters van hem hangen. |
|
|
|
|
FR-Henk
|
|
|
|
|
|
piet de paler
|
|
|
| Nadat Antal Roth met Pecs muncas tegen ons had gevoetbalt kreeg hij een contract bij Feyenoord. Na hele goede wedstrijden gevoeltbalt te hebben raakte hij zwaar geblesseerd. Na zijn blessure viel hij in en scoorde,ik zag dat hij huilde deze grote vent met rode baard daarom mijn held, geen topper maar een held |
|
|
|
|
Gerard_FR
|
|
|
-- dit bericht is voor het laatst aangepast op maandag 12 september 2016 door Gerard_FR -- |
|
|
|
|
FR-Henk
|
|
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
|
|
|
netsurfer
|
|
|
quote:Op maandag 12 september 2016 - 18:49 schreef piet de paler het volgende:Nadat Antal Roth met Pecs muncas tegen ons had gevoetbalt kreeg hij een contract bij Feyenoord. Na hele goede wedstrijden gevoeltbalt te hebben raakte hij zwaar geblesseerd. Na zijn blessure viel hij in en scoorde,ik zag dat hij huilde deze grote vent met rode baard daarom mijn held, geen topper maar een held Prachtig.
Kan me van hem herinneren dat hij zich een keer blesseerde bij het juichen. Hopelijk was dat een andere keer en huilde hij niet daarom. |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
Fraser: ''Uiteindelijk droom je in Nederland over Feyenoord'
Harry Vermeegen bezocht voor zijn programma Voetbalflitsen Henk Fraser, op dit moment de trainer van Vitesse. Vermeegen was benieuwd welke club Fraser na Vitesse zou willen trainen. "Uiteindelijk droom je in Nederland over Feyenoord, in mijn geval. Ik heb pas gehoord van Gio, in een interview, dat dromen mag."
Het was Vermeegen opgevallen dat Fraser regelmatig genoemd wordt als trainer van Feyenoord. "Ja, maar dat heeft natuurlijk te maken met mijn achtergrond. Als je daar naartoe gaat moet je er wel binnenkomen als..." Vermeegen vult aan. "... dat je alle bagage hebt. Daar werk je nu aan: om alle bagage te hebben als hoofdtrainer en dan zou je naar Feyenoord willen?" "Ja."
Fraser is niet altijd voor Feyenoord. "Ik ben Feyenoorder. Hoewel: als we straks tegen ze spelen, dan komt de sporter weer naar boven en dan wil ik gewoon winnen. Ik ben wel Feyenoordsupporter."
Fraser beaamt de vaststelling van Vermeegen dat Feyenoord nog in zijn hart zit. "Ja, dat gaat niet meer weg. Ik bedoel: het zijn toch negentien jaren van mijn leven, dus dat is een behoorlijk deel.
Vermeegen: "Als het Gio-tijdperk is afgelopen, dan is het misschien tijd voor Fraser." "Nou ja, ik moet zeggen: bij sommige mensen waarmee je gespeeld hebt en die het goed doen bij Feyenoord... eigenlijk vind je dat ook wel leuk. Ik kan genieten van Koeman die het drie jaar heel goed gedaan heeft en ik kan genieten van Gio die een hele moeilijke periode had, maar gewoon de beker wint. Dat vind ik wel mooi en ook voor de supporters."
Zijn liefde voor Feyenoord is gemakkelijk te verklaren: "Eigenlijk komt dat wel door de supporters. Het gevoel als je daar binnenkomt is bijna buitenlands: de sfeer die er hangt, het publiek dat echt achter de ploeg staat. Je kunt niet zeggen dat Feyenoord overdreven veel prijzen gewonnen heeft de afgelopen decennia, maar ze zijn er altijd. Het is de liefde die er van afspat en dat vind ik mooi." |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
Bahia volgt Feyenoord nog altijd: ''Kijk elke competitiewedstrijd''
André Bahia kijkt met een trots gevoel naar zijn periode bij Feyenoord. De 'Rots van Rio' speelde in totaal zeven seizoenen in De Kuip en daar heeft hij zich ontwikkeld tot speler wie hij nu is. In een uitgebreid interview blikt de verdediger terug op zijn tijd in Rotterdam.
''Ik heb contact met een paar jongens: Serginho Greene, Luigi Bruins en wat mensen die bij Feyenoord werken,'' geeft Bahia aan in gesprek met Vicesports.nl. ''Ik heb nog samen met Giovanni van Bronckhorst gespeeld, dus ik volg hem en Feyenoord nog elke dag. Ik kijk hier elke competitiewedstrijd. Het is mooi dat het nu zo goed gaat met de club, man.''
De supporters van Feyenoord is de verdediger duidelijk niet vergeten. ''Ja, geweldig man. Geweldig, geweldig. Ze steunden de spelers altijd, elke wedstrijd, maakt niet uit waar. Soms laat ik hier in Japan beelden van Feyenoord-supporters, het stadion en de sfeer zien aan de Japanse spelers. “Hooooo”, zeggen ze dan altijd. Dat is een typisch Japanse reactie als ze ergens van onder de indruk zijn. Dat is mooi, man. Daar moet ik altijd om lachen.''
''De periode bij Feyenoord was super voor mijn carrière. Ik heb daar alles geleerd. In het begin zei iedereen tegen me: het begin is moeilijk. Maar volgens mij was dat niet zo. Ik kwam in de winterstop naar Feyenoord en moest even een paar maanden wennen bij Jong Feyenoord, maar dat was gewoon goed. Het seizoen daarna stond ik meteen vast in de basis.''
Bahia speelt momenteel in Japan. ''Ik speelde vorig jaar bijna alles, dit jaar ook. Ik ben nu aanvoerder geworden. Ik heb het respect van de spelers en trainers. Er is niet veel tactiek, maar de spelers zijn snel. We spelen in een 3-4-3 systeem, dat is nieuw voor mij. Ik was eerst centrumverdediger, maar nu sta ik als controlerende middenvelder."
-- dit bericht is voor het laatst aangepast op woensdag 28 september 2016 door RenatoBos -- |
|
|
|
|
FR-Henk
|
|
|
| Mooie liefdesverklaringen, goeie posts! |
|
|
|
|
Stylzz
|
|
|
|
|
|
netsurfer
|
|
|
quote: Zeker. En een lekker ruim zittend shirt van Bahia. |
|
|
|
|
muisje1966
|
|
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
|
|
|
muisje1966
|
|
|
quote: Ja echt wel betekent veel voor mij net als jullie allemaal |
|
|
|
|
RenatoBos
|
|
|
|
|
|
|
