Op woensdag 29 februari 2012 - 12:59 schreef Eide het volgende:Het is traditioneel onrustig bij Ajax. Helaas gebeurt dit nogal eens. Een Nederlands spreekwoord luid "hoge bomen vangen veel wind" en Ajax mag zonder meer de hoogste boom in de Nederlandse voetballerij genoemd worden.
Ik gebruik bewust het woord traditioneel onrustig. Ajax zou Ajax niet zijn zonder die onrust. In het seizoen 64/65 degradeerde Ajax bijna en wist het ternauwernood zich te handhaven. Na het tijdperk Cruijff eind jaren 70 verloor Ajax de eigen identiteit en speelde het ultra defensief voetbal in systemen als 4-5-1 en 5-4-1. Financieel gleed Ajax in deze periode steeds verder af.
Ook eind jaren 80 was het weer onrustig bij Ajax. Marco van basten was net voor een schijntje vertrokken en PSV was de sterkste ploeg met vele voormalige Ajacieden in de gelederen. Het dieptepunt was het staafincident tegen Austria Wien. Eind jaren 90 en gedurende het 1e decennium van de 21e eeuw kwam Ajax ook nauwelijks tot spraakmakende prestaties.
Het is dus traditioneel onrustig. Een tendens die we sinds de oprichting van de eredivisie talloze hebben gezien. Elke keer weer klom Ajax uit het dal. Elke keer werd het herstel ingeluid door beleidsmatige veranderingen bij de club.
In 64/65 kwam met Jaap van Praag een nieuwe voorzitter aan het roer. Deze voorzitter trok Rinus Michels als coach aan en professionaliseerde de club. Ook debuteerde ene Johan Cruijff in deze periode. Eind jaren 70 brachten trainers als Rinus Michels en Leo Beenhakker Ajax weer terug op een acceptabel niveau met het aantrekken veel veel jonge nieuwe spelers. Dit kon echter alleen doordat nieuwe bestuur in 77/78 de financiën weer op orde brachten. Na de problemen eind jaren 80 was het in '91 weer tijd voor een nieuwe beleid, met een nieuw bestuur en een nieuwe trainer, namelijk voorzitter Michael van Praag en Arie van Os, coach Louis van Gaal en zijn assistent Gerard van der Lem.
Waarom deze uiteenzetting? Omdat de huidige situatie bij Ajax grote gelijkenissen vertoont met het verleden. En elke keer was een beleidswisseling de aanzet tot herstel. En ook nu zien we na 15 magere jaren de aanzet tot een nieuw beleid met een jonge coach, en hopelijk snel een nieuwe directeur.
Resultaten uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst maar Ajax is een club van traditie. Traditioneel onrustig maar ook traditioneel succesvol. Als de traditie zich voortzet zie ik de toekomst rooskleurig in!