Op woensdag 20 juni 2012 - 19:32 schreef Leon FR1908 het volgende:Beste Luc,
Een aantal jaar geleden ging ik op zaterdag nog wel eens op Varkenoord kijken en zag je dan schitteren in de B1 van Feyenoord. Zo ook met de kampioenswedstrijd tegen die club uit Neerlands grootste poel des verderfs toen je met een prachtig schot van buiten de zestien mede-verantwoordelijk was voor de titel van de B-junioren. We wonnen die dag met 2-1 van hunnie en na afloop was het een groot feest. Iedere titel is mooi, maar als je die pakt tegen uitgerekend de aartsrivaal is dat extra lekker.
Ik wist vanaf dat moment zeker dat je bij Feyenoord een mooie toekomst zou krijgen. Eindelijk hadden we sinds jaren de gedroomde spits uit de eigen jeugdopleiding. Toen je in 2009 furore maakte tijdens het Europees Kampioenschap voor onder 17 in Duitsland, je een aantal maal scoorde en met Nederland de finale haalde, stonden de Europese topploegen in de rij voor je. Ondanks dat de interesse je streelde bleef je Feyenoord trouw en wachtte je geduldig op je kans in Feyenoord 1. Spelen in De Kuip was namelijk je grote droom!
Met de komst van Mario Been als trainer van Feyenoord zou het niet lang duren voordat jij je debuut voor Feyenoord zou maken. Mario was namelijk een groot fan van je, zo riep hij overal. Op 24 september 2009 was het dan zover, in de uitwedstrijd tegen Harkemase Boys in het toernooi om de KNVB beker maakte je je debuut voor Feyenoord en ik was er in het uitvak getuige van. Ondanks dat je niet tot scoren kwam, was ik blij met je debuut. Dat ben ik sowieso als een speler uit de eigen jeugdopleiding de voorkeur krijgt boven en exotische koekbakkert. Feyenoord had in de selectie een pareltje voor de toekomst. Toch duurde het lang dat je mocht debuteren in de Eredivisie, ik begreep dat nooit zo goed en heb daar Mario wel eens over aangesproken. Die vertelde dat je er nog niet klaar voor was, maar dat dit moment niet lang meer zou duren.
Op 28 februari 2010 mocht je in de laatste tien minuten in de uitwedstrijd tegen FC Groningen invallen. Na die tien sterke minuten wist ik zeker dat jij het volgende seizoen spits nummer 1 in De Kuip zou zijn. Er straalde zoveel klasse van je af en ondanks je jonge leeftijd stond er iemand in het veld. Je scoorde dat seizoen niet meer, maar ik was ervan overtuigd dat jij de doelpuntenmachine voor Feyenoord zou worden. Als criticasters het niet in je zagen zitten, zag ik het als mijn taak om je te verdedigen tegen hen. Zoveel vertrouwen had ik in je Luc!
Het seizoen 2010-11 brak je definitief door en scoorde je ondanks het dramatische seizoen van onze club toch vijftien doelpunten. Toch was het een moeilijk seizoen voor je, je speelde niet altijd en je werd op een gegeven moment zelf gepasseerd omdat Johnny van de Burger King moest spelen. Dat was immers een aankoop van Mario en jij zat weg te kwijnen op de bank. De relatie met Mario Been was inmiddels aardig bekoeld en je was het zo zat dat je een personal-trainer nam om je beter te maken, want Been liep je op de training alleen maar af te zeiken.
Nog voordat het seizoen was afgelopen besloot je naar Internazionale te verkassen, in jouw ogen een absolute droomclub en die kans zou misschien nooit meer komen. Het aanbod van de Italianen kon je gewoonweg niet weigeren en onder druk van je zaakwaarnemer Arie Treffers, je ouders en de vele euros besloot je Feyenoord de rug toe te keren. Het was volgens jou de enige juiste stap voor je carrière en je kon iedere dag met wereldtoppers trainen en spelen. Dat is wat je wilde
Veel supporters waaronder ik vonden dat de stap naar een Europese grootmacht veel te vroeg kwam en vreesde dat je in Italië zou wegkwijnen op de bank of nog erger op de tribune. Je had de komende jaren de spits van Feyenoord moeten zijn, maar in plaats daarvan ging je met dat kutjoch van een Sneijder spelen. Tot op de dag van vandaag heb ik je keuze nooit begrepen en wist gewoon dat je Italiaanse avontuur gedoemd was om te mislukken. Niet omdat je de kwaliteiten niet bezit, maar omdat je je door Arie Treffers en je Italiaanse werkgever heb laten inpakken met een mooi verhaal.
Het afgelopen seizoen kregen we een Zweedse vervanger voor jou en daar wisten we maar weinig van, maar inmiddels moet jij ook weten dat John Guidetti een fenomeen in De Kuip is geworden. Ik heb genoten van dat jochie, maar toch heb ik het afgelopen seizoen aan jou moeten denken. Dat klinkt raar, maar het is wel de waarheid. Waarom moest je zo nodig weg? Was de band met Mario Been echt zo slecht? Moest Feyenoord echt van je af vanwege de financiële problemen? Had Ronald Koeman je niet beter kunnen maken? Hoe vaak heb je in je appartementje in Milaan spijt gehad van je keus? Allemaal vragen waar ik graag antwoord op zou willen.
Met Guidetti werden we afgelopen seizoen tweede in de Eredivisie en opeens waren er de geruchten dat je graag wilde terugkeren bij Feyenoord. Je was ongelukkig in Milaan en zag een tijdelijke terugkeer naar Feyenoord wel zitten. Ik vroeg me echt af waarom je juist nu terug wilde keren bij Feyenoord, want je was zogenaamd uitgeleerd (woorden die je zaakwaarnemer keer op keer vertelde) bij onze club. Het zinkende schip wilde je samen met je matties Fer en Wijnaldum verlaten, uitzicht op een beter seizoen hadden jullie niet. Nu Feyenoord (voorronde) Champions (?) League zou gaan spelen waren we opeens wel interessant voor je. Daar kreeg ik toch een raar gevoel bij en was een van de weinige die niet stond te springen op je terugkeer in onze Tempel aan de Maas.
Gister maakte je op de Italiaanse televisie duidelijk dat een verhuur naar Feyenoord er niet in zit en daar verbaasde ik me ook niet over. Inter heeft je vanaf de eerste dag gezien als een speler waar ze geld aan wilde verdienen, niet meer en niet minder. Dat West Ham United zeven miljoen euro voor je over heeft is tekenend welke verkeerde keus je vorig jaar hebt gemaakt.
Ik wens je het allerbeste voor de toekomst, maar het blijft doodzonde dat jij als nummer 9 in De Kuip geen fenomeen ben geworden!
Groeten,
Een Feyenoorder