|
RenatoBos
|
|
|
De plaag genaamd winterstop ziekt rustig uit de afgelopen dagen. Dat is niet voor niets, dit weekend is het weer over met zwakke oefenwedstrijden en slap gelul in interviews. En we beginnen de nieuwe seizoenshelft dit keer niet met een duelletje in Venlo, of een modale pot tegen pak em beet RKC. Nee, wij spelen aankomende zondag tegen de eeuwige rivaal in de enige echte Klassieker van Nederland.
Over het moment van de Klassieker wil ik toch even iets zeggen. Vanaf zondag 20 januari is het seizoen 2012-2013 weer Klassiekerloos. Heel Nederland beseft dat dit de meest fantastische wedstrijden zijn. De enige wedstrijden waarin passie, historie en culturen van steden bij elkaar komen. Dit zijn de potten waar iedereen naar uit moet kunnen kijken, een wedstrijd anders dan andere wedstrijden. Op deze manier, weggepropt net na de winterstop, doet de KNVB er alles aan om van een geweldig affiche, een slap instap duel te maken. De Klassieker is dit seizoen niet de kers op de taart, meer een schaaltje mosterd voor de maaltijd. Zonder Respect Geen Voetbal, absoluut waar, maar een beetje respect voor de enige echte wedstrijd in Nederland zou op zijn plaats zijn.
Zondag zal als enige van de 34 wedstrijden, het Legioen niet de sfeer maken in het stadion. En dat doet toch pijn, de Klassieker mist uit-publiek. De steun die het Legioen geeft en kan geven is de laatste maanden weer vaak aangetoond. Zondag zullen de 11 mannen op het veld het alleen moeten doen, of toch niet? Ik weet hoe ik al weken toe leef naar deze wedstrijd waarin de eer van Rotterdam verdedigd moet worden in een afgeladen aRENa. Ik weet hoe zenuwachtig ik al dagen ben voor een wedstrijd waar de passie (bij de supporters) vanaf druipt. En wat ik vooral weet is dat ik niet de enige ben, honderden duizenden Feyenoorders hebben dezelfde passie, dezelfde zenuwen.
Maar wat heeft dat te maken met onze 11 mannen op het veld zondag zul je je afvragen? Pierre van Hooijdonk zei ooit na een bizarre uitwedstrijd in Milaan de woorden: Tsja en dan.. dan heb je het gevoel dat je thuis speelt. Hij voelde zich sterk door de eeuwige steun van de 12e man. En door de ongelooflijke passie die wij allemaal voelen, denk ik dat Jean Paul Boëtius, Joris Mathijssen en Lex Immers zich zondag in de aRENa ook geen moment alleen zullen wanen want als je je in je rug gesteund voelt door al die Feyenoorders die vol hoop, zenuwen en vooral liefde voor de tv zitten. Dan dan is het net of je thuis speelt.
De hoofdstad is weer bang voor Feyenoord, en zondag wordt hun vrees werkelijkheid.
Een Rotterdamse groet,
Edwin. |
|
|
