|
RenatoBos
|
|
|
Guyon Fernandez
Guyon Fernandez, na het meest rampzalige seizoen uit onze clubgeschiedenis werd jij van de ene kant van de Maas naar de andere kant gehaald om onze aanvalslinie aan te komen voeren. Jij moest één van de grootste talenten uit die tijd, die al dacht te groot te zijn voor Feyenoord maar nu half wegrot in Duits-Nederland, opvolgen. Doordat je Excelsior persoonlijk naar de Eredivisie had geschoten in een thriller met de junkies uit Spangen en doordat je in je eerste seizoen in de Eredivisie liefst 10 maal scoorde voor een Excelsior waar Jordy Clasie al voorzichtig zijn klasse etaleerde, waren er toch redelijk wat verwachtingen bij je komst, ondanks dat je geen jong talent meer was en ondanks dat je nooit het stempel van een groot talent gehad hebt. Ook bij mij heerste de twijfel. Dat je niet zoveel in je mars had als spelers als Thomas Buffel, Slalomon Kalou of Jordy Clasie, die allen Excelsior nodig hadden voor een stap naar het grote Feyenoord, was duidelijk. Echter probeerde je dit met zon enorme drive te compenseren, dat ik het toch wel zag zitten in je.
Nu zijn we bijna twee jaar verder en word je in verband gebracht met clubs als Cambuur Leeuwarden. Niet echt een club waaraan je denkt bij een mooie vervolgstap. Waar is het misgegaan vraag ik me af? Je begon namelijk zo goed. Je scoorde in je eerste wedstrijd, nog wel tegen je oude club. Na de komst van Guidetti ging je logischerwijs iets minder spelen, maar toch pikte je nog doelpuntjes en wedstrijdjes mee (al dan niet als buitenspeler). Wanneer je speelde deed je het toch heel behoorlijk. Zo was je uit bij de neuzen en thuis tegen de neuzen bij vlagen fantastisch en dit zijn toch de wedstrijden die er toe doen. Met name je vreugde bij de 3-1 van Bakkal, na eigenlijk een hele simpele assist, was prachtig. Het leek net of je zelf gescoord had. De ongekende drive wanneer jij speelde, typeerde je en dwong in ieder geval bij mij sympathie af. Ook al was je een beperkte voetballer, je ging er altijd voor. Daar kunnen de meeste heren selectiespelers een voorbeeld aannemen (als je ze bij Den Haag uit zag), dan was de tweede plek makkelijk bereikt dit seizoen.
Soms sloeg je even door, kon je niet tegen je verlies en stompte je de tegenstander. Hierdoor was je liefst 11 wedstrijden geschorst vorig jaar. Ik kan me geen Feyenoorder voorstellen die ooit langer geschorst was in één seizoen. Toch kwam je nog tot 7 goals in 19 wedstrijden. Een prima prestatie voor een tweede spits van Feyenoord lijkt me. Vreemd vond ik het daarom dat je dit jaar nauwelijks meer gebruikt werd, slechts sporadisch als buitenspeler tegen kleine clubs, terwijl je juist ruimte moet hebben en daarom tegen aanvallendere clubs meer bruikbaar bent. Je raakte uit de gratie bij Koeman en kwam niet zo positief in het nieuws met je aanrijding. Toch bleef je altijd je best doen en ondanks dat je toch tekort komt, heb je je altijd 100% ingezet voor Feyenoord en snapte je wat er van je gevraagd werd wanneer je in het heilige rood-wit mocht spelen.
Guyon, of je nu volgend jaar bij Cambuur, NAC, PEC Zwolle of welke andere zaadclub ook speelt, het ga je goed en bedankt voor je tomeloze inzet en je spel tegen de neuzen!
Rutte Z4
Bron:Lunaticnews |
|
|