|
RenatoBos
|
|
|
De hand van Koeman
Het viel mij dit seizoen al meerdere malen op: Ronald Koeman, hij is anders dan we hem kennen. Zoals hij de vorige twee seizoenen springend, schreeuwend en fanatiek coachend langs de lijn stond, zo stil, onbewogen en hopeloos zit hij tegenwoordig op de bank, zijn schouders ophalend van onbegrip.
Als ik naar Feyenoord kijk zie ik een ongeïnspireerd elftal, met jongens die te weinig hebben geslapen omdat ze de hele nacht in hun Chelsea of AC Milan trainingspak GTA V hebben gespeeld, die eigenlijk niet weten waar ze mee bezig zijn. Maar wat ik veel erger vind is de de hand van Koeman want die lijkt dit seizoen even onzichtbaar als de passie waarmee Ronald de afgelopen twee seizoenen fanatiek coachend langs de lijn stond. De vraag is Wie is het verlengstuk van de trainer? Is het Ruben Schaken? De vleugelspeler die uit een kist zure appelen werd getrokken twee jaar geleden nadat hij onder Mario Been tot de tribune werd verbannen. Nee, Ruben heeft een vorm dip.. Over Stefan de Vrij wil ik het niet hebben, ik ben altijd bang dat hij dan gaat huilen. Vilhena kan de druk nog niet dragen en Boëtius moet gewoon een contactverbod krijgen met de rest van de selectie, zodat hij nog maanden fris en fruitig door het stadion kan rennen en menig Feyenoord hart sneller kan doen kloppen, niet beïnvloed door de onzekerheid van de rest van de ploeg. Immers misschien? Over Immers is al veel gezegd, maar Lex gaat voorop in de strijd en kent zijn gebreken, een voortrekkersrol zou hij voor bedanken dat voel ik gewoon.
Nee de hand van Koeman is verre van aanwezig in de Kuip. Niets ten nadele van de trainer overigens, hij heeft het meer dan goed gedaan de laatste twee jaar. Eerlijk gezegd had ik de indruk dat ook Koeman het opgegeven had, met zn schouders die hangen, zich afvragend of dit Feyenoord nog wel het team is wat wij allemaal kennen.
En toen was daar ineens de wedstrijd tegen Utrecht. Ik heb hem gezien: de hand van Koeman. Helaas nog niet op het veld, de hand van Koeman zat op de tribune en zag hoe een inspiratieloos Feyenoord goed weg kwam tegen Utrecht. Soms moet je ook je slechte wedstrijden winnen om kampioen te worden, dat deed Feyenoord vandaag en wat zijn nu 5 punten achterstand op de koploper?
Feyenoord deed zondag goede zaken, terwijl een gelijkspel of misschien zelfs een nederlaag op de loer lag knokte de ploeg zich samen met de hulp van het Legioen naar een magere overwinning. De basis is gelegd, op het juiste moment. Nu is de tijd aangebroken dat Koeman weer op en neer mag springen langs de lijn, want hij wordt weer gehoord. Donderdag hoop ik weer een sprankje te zien van het Feyenoord van Ronald Koeman zoals wij dat kennen. Geloof mij, tegen Dordrecht in de beker is hij terug: de hand van Koeman.
Welkom terug Otman Bakkal, geen woorden maar daden!
Martijn |
|
|