|
|
|
robinodelsabio
|
|
|
Als jonge jongen werd ik vaak raar aangekeken. Niet gepest, meer dat mensen dachten dat ik een beetje gek was of anders, niet binnen de pas lopend. Dat kwam dan niet zozeer omdat ik er anders uitzag of iets niet kon, nee, dat kwam meer omdat ik een ijshockeyende Indo was met één grote liefde: Ajax. Ok, tot zover niet echt heel raar, maar als ik erbij zeg dat ik in Assen opgroeide begin jaren 80 dan valt het enigszins te begrijpen.
Goed, meestal als je ijshockeyt dan ben je gek van die sport. Dat was ik ook, toch was het Ajax dat de boventoon voerde. Ik wilde natuurlijk net zoals elk jochie van 5 voetballer worden. Ik werd ijshockeyer en dat was puur omdat ik goed kon schaatsen. Je zou ook kunnen zeggen dat ik niet kon voetballen, wat overigens waar is, maar dat klinkt zo negatief.
In Assen is eigenlijk iedereen voor FC Groningen. Of Feyenoord. Ja of FC Twente, soms PSV en heel soms SC Heerenveen. In ieder geval niet voor Ajax. Per definitie niet. Punt. Waarom? Geen idee. Zonder dat men iemand kent uit Amsterdam en omstreken ligt het oordeel al klaar. Zegt meer over de Assenaar dan over de Amsterdammer denk ik altijd, want er is geen gegronde reden waarom er zon haat is naar Ajax toe. Tot op de dag van vandaag vraag ik mij nog steeds af waarom.
Mijn ouders kwamen uit het westen, zoals de randstad genoemd werd. Dat verklaart waarschijnlijk ook waarom wij dus met een Ajax-hart geboren waren. Mijn vader vertelde ons altijd verhalen over Ajax, over De Meer en over Johan Cruyff. Dé Johan Cruyff die hij destijds nog heeft zien debuteren op zeventien jarige leeftijd in Ajax 1. Hij was fan. Fan vanaf het eerste moment. Dat zag je al in zijn ogen bij het noemen van de naam: elke keer dat de naam Johan Cruyff uit zijn mond kwam, zag je een glinstering in zijn ogen. Mijn vader vond hem zo bijzonder dat hij zelf de handtekening kon namaken en dat vond ik weer interessant, want ik wilde dat wel graag aan mijn vriendjes laten zien. Die vonden dat weer stom, want Johan was van Ajax en de eindeloze discussie begon weer. Het hielp ook niet door te zeggen dat Johan ook nog voor Feyenoord had gespeeld. Zelf vond ik dat toen al vloeken in de kerk, dus ik zei dat al met pijn in mijn hart, maar ik wilde zo graag dat iedereen Johan Cruyff het respect gaf wat hij verdiende. De nagemaakte handtekening kon de prullenbak in. Arme Johan, dacht ik dan, niet wetende als kind dat de rest van de wereld hem wél adoreerde.
Jarenlang speelde Johan Cruyff met nummer 14 op zijn rug. Hij stopte met voetballen toen ik begon met ijshockeyen. Stiekem wilde ik dat nummer ook wel, das logisch, en die had ik misschien ook wel gekregen als ik erom gevraagd had. Het werd uiteindelijk nummer 9, het nummer van de spits en waarvan ik wist dat Johan die ook sporadisch had gedragen. Alsof Johan dat voelde, kwam hij mij later tegemoet. In interviews op televisie hoorde ik hem soms vergelijkingen maken met ijshockey, mijn sport dus. Termen als forechecken en powerplay noemde hij in zijn analyses bij de NOS of hij had het over dat overtredingen anders konden worden bestraft in vorm van tijdstraffen net zoals bij het ijshockey. Johan en ik hadden een band voor het leven.
Toen ik uiteindelijk in Amsterdam kwam wonen, kon ik ook vaker naar Ajax. Dat was niet meer in De Meer en ook niet meer in het Olympisch Stadion, dat was in de ArenA. Of zoals het in Assen genoemd werd: dat lelijke betonnen ding. Het zoveelste oordeel dat ik moest verwerken van mensen die het stadion alleen van een plaatje uit de VI kenden. Met veel plezier zag ik Rafael van der Vaart debuteren. Ik dacht aan Johan en aan mijn vader. Zij hadden elkaar immers ook op deze manier ontmoet en daarnaast, Rafael had ook een eigen nummer net als Johan. Waar Johan en het nummer 14 onafscheidelijk waren, zo werden Rafael en het nummer 23 dat. Genoeg gelijkenissen in dat ene moment van een spelerswissel.
Rafael groeide niet uit tot de nieuwe Johan. Hoefde ook niet, want dat kan ook niet. Niemand is zo goed als Johan Cruyff, zelfs Johan zelf niet. Rafael werd wel Talent van het Jaar, Talent van de Toekomst en Ajacied van het Jaar, wat overigens tot op heden nog geen speler van Ajax is gelukt. Mooie onderscheidingen die buiten de eeuwige roem, een beker en een trofee eigenlijk in schoonheid sterven. Je hoort er nagenoeg niets meer over nadat het eerbetoon is gemeld en het beeldje of trofee is uitgereikt.
Best raar: een eerbetoon waar je niks meer over hoort. Dat is toch een raar eerbetoon? Hoe eer je dan je helden? Het stadion, een tribune, een grasveld naar hem vernoemen? En als je dat dan doet, is het wel genoeg of moet er ook nog een straatnaam en een toernooi naar hem vernoemd worden? Is eerbetoon wel het goede woord? Zou het niet verheerlijking moeten zijn in dit geval?
In de NHL, de National Hockey League, inderdaad, de professionele ijshockeycompetitie van Noord-Amerika, daar hebben ze ook een manier om hun spelers te eren. Nu zijn ze in Amerika sowieso beter in het eren van hun helden dan in het nuchtere Nederland, maar in dit geval vind ik ze daarin wat slapjes: ze pensioneren het rugnummer van spelers die voor de club of zelfs voor de hele competitie tijdens hun loopbaan belangrijk zijn geweest, zo niet de beste van zijn tijd. Het nummer wordt dan nooit meer gedragen.
Zoals eerder aangegeven, Johan en ijshockey zijn voor mij altijd enigszins met elkaar verbonden geweest. Ook in dit geval is er een verbintenis tussen Johan en ijshockey op te merken. Door Johan zijn staat van dienst gebruikt Ajax zijn nummer niet meer. Aan het einde van het seizoen 2006-2007 is Johans nummer met pensioen gegaan, als daar heb je hem weer eerbetoon. Nooit zullen we de nummer 1 en 4 naast elkaar zien prijken op dat mooie rood-witte shirt. De 1 en de 4 in het wit op die rode baan in het midden. Nooit meer. De middelmatige voetballer Roger, nota bene een niet eigen opgeleide Spanjaard, is de laatste geweest die als laatste het nummer droeg. Niemand daarna meer. Zelfs niet op de training. Nummer 14 is niet meer
Dit jaar word ik 37. Een nummer dat bestaat uit 14+23, Johan en Rafael, clubmensen, mensen met een Ajax-hart net als ik, alleen met het grote verschil dat ik niet kon voetballen. Ajacied zijn, dat kan ik wel. Een Ajacied met een grote wens, noem het een vervroegd verjaardagscadeau, namelijk Johan Cruyff echt eren waar hij hoort: op het veld. Elke week, in de ArenA, in Europa en in de uitwedstrijden. Haal Johans nummer uit pensioen en geef het aan het Talent van het Jaar, Talent van de Toekomst of de Ajacied van het Jaar, zodat hij in het volgende seizoen fier en koen met nummer 14 over de velden loopt. Laat het een eer zijn om met nummer 14 te mogen spelen, laat het een beloning zijn op het goede spel, laat Johans nummer synoniem staan voor de start van een mooie voetbalcarrière, maar laat vooral het dragen van het nummer het ultieme eerbetoon zijn aan de beste voetballer die Ajax ooit gekend heeft: Johan Cruyff.
@robinodelsabio / #GeefOnsNummer14Terug |
|
|
|
|
Brandje
|
|
|
Geweldige Column en ben het het helemaal eens met je idee dat het talent van de toekomst beloond wordt met het magische nimmer 14.
Een kanttekening heb ik ook en dat is dat het Ajax hart van Van de Vaart zwaar wordt overschat. Had hij dat gehad dan was hij na dit seizoen gekomen en niet nog ergens zijn zakken gaan vullen in een of andere rukcompetitie!!!
Ps
Niet iedereen in Assen haat Ajax want het overgrote deel van de Molukse bevolking daar is voor Ajax en een behoorlijke groep is ook altijd aanwezig. |
|
|
|
|
robinodelsabio
|
|
|
| Klopt, ik ken daar ook een hoop jongens van, dus een beetje gechargeerd maar daarom is het ook n column ;-) maar evengoed heb ik heb in mijn jeugdjaren moeten 'knokken' voor ons cluppie - en met liefde trouwens! Bedankt voor je positieve reactie en hopelijk zijn er meerderen het met jou eens zodat we vanaf volgend jaar weer een nummer 14 zien rondlopen! |
|
|
|
|
Hummel10
|
|
|
quote:Op vrijdag 03 april 2015 - 00:53 schreef robinodelsabio het volgende:Klopt, ik ken daar ook een hoop jongens van, dus een beetje gechargeerd maar daarom is het ook n column ;-) maar evengoed heb ik heb in mijn jeugdjaren moeten 'knokken' voor ons cluppie - en met liefde trouwens! Bedankt voor je positieve reactie en hopelijk zijn er meerderen het met jou eens zodat we vanaf volgend jaar weer een nummer 14 zien rondlopen! Er wordt nu al gezeurd dat de druk te hoog is bij Ajax.
Geef iemand nr 14 dan moet hij sterk in zijn schoenen staan.
Leuk geschreven! |
|
|
|
|
nora
|
|
|
| Een geweldige stuk wat mij betreft mag nummer 14 inderdaad terug komen voor het beste talent van ons Ajax, alleen zal dat niet makkelijk zijn we hebben op dit moment wel een paar super talenten. |
|
|
|
|
Brandje
|
|
|
quote:Op vrijdag 03 april 2015 - 09:04 schreef nora het volgende:Een geweldige stuk wat mij betreft mag nummer 14 inderdaad terug komen voor het beste talent van ons Ajax, alleen zal dat niet makkelijk zijn we hebben op dit moment wel een paar super talenten. Gewoon geven aan de winnaar van Talent van de toekomst |
|
|
|
|
Pietje
|
|
|
| Je hebt er een prachtig stuk van gemaakt, Robino. Een hoop leeswerk, maar erg leuk. En ik ben het zeker met je eens om "nummer 14" -als hommage aan Johan Cruijff- aan een of ander groot talent van de selectie toe te bedelen. Een dikke pluim van mij! |
|
|
|
|
Nenam_tiL
|
|
|
Ik zeg nee....nr 14 is voor elke Ajacied gerelateerd aan Johan....afblijven.
Respecteer je idolen en iconen..... |
|
|
|
|
Eide
|
|
|
Omdat ik een ontzettende zeurpiet ben: de laatst speler in Ajax 1 die het nummer 14 droeg was Aras Özbiliz tijdens een oefenwestrijd tegen Buitenpost in 2011 ;)
Salliant detail aan dit hele verhaal is dat El Salvador himzelf destijds heeft aangegeven helemaal niet blij te zijn met het persioneren van het nummer 14. Johan vond zelf dat het mooiste eerbetoon zou zijn om de beste speler met het nummer 14 te laten spelen. Hij zou het zelf waarschijnlijk helemaal met jou eens zijn.
Zelf weet ik het niet. Ik vind het pensioneren van een rugnummer wel iets moois hebben. Het is toch een statement waarmee je als club een blijvende vorm van respect uitspreekt. Ik vind dan wel dat zo'n nummer in allerlei andere zaken naar voren moet komen, iets dat dan weer nauwelijks gebeurt bij Ajax. Ik zou de andere optie ook mooi vinden, het nummer 14 toekennen aan de beste speler van het voorgaande seizoen.
Uiteindelijk boeit de uitvoering mij niet. Het gaat om het signaal dat je afgeeft. |
|
|
|
|
morkanne
|
|
|
quote:Op zondag 05 april 2015 - 08:07 schreef Eide het volgende:Ik zou de andere optie ook mooi vinden, het nummer 14 toekennen aan de beste speler van het voorgaande seizoen. Dit is een goed idee maar is denk ik in praktijk niet uitvoerbaar.
De meeste spelers zijn bijgelovig en als ze een goed seizoen met een bepaald rugnummer gespeeld hebben willen ze geen ander rugnummer meer. |
|
|
|
|
Eide
|
|
|
quote:Op zondag 05 april 2015 - 08:30 schreef morkanne het volgende:[..] Dit is een goed idee maar is denk ik in praktijk niet uitvoerbaar. De meeste spelers zijn bijgelovig en als ze een goed seizoen met een bepaald rugnummer gespeeld hebben willen ze geen ander rugnummer meer. Dat zijn er volgens mij niet zo veel hoor. De laatste was volgens mij VDV die altijd met 23 speelde. De praktische uitvoerbaarheid zit denk ik eerder dat de beste AJacied meestal wordt weggekocht ;)
-- dit bericht is voor het laatst aangepast op zondag 05 april 2015 door Eide -- |
|
|
|
|
Ajax Warrior
|
|
|
quote:Op donderdag 02 april 2015 - 20:17 schreef robinodelsabio het volgende:Dit jaar word ik 37. Een nummer dat bestaat uit 14+23, Johan en Rafael, clubmensen, mensen met een Ajax-hart net als ik, alleen met het grote verschil dat ik niet kon voetballen. Of 18+19,17+20,16+21, 15+22, 13+24, 12+25, 11+26, 10+27, 9+28, 8+29, 7+30, 6+31, 5+32, 4+33, 3+34, 2+35 en 1+36. Rafael Ajax-hart? Al een beetje moeite om gewoon terug te keren!! |
|
|
|
|
Ajax Warrior
|
|
|
Verder gewoon slap gelul om een rugnummer!
-- dit bericht is voor het laatst aangepast op zondag 05 april 2015 door Ajax Warrior -- |
|
|
|
|
Ronald 1960
|
|
|
quote:Op zondag 05 april 2015 - 11:02 schreef Ajax Warrior het volgende:[..] Of 18+19,17+20,16+21, 15+22, 13+24, 12+25, 11+26, 10+27, 9+28, 8+29, 7+30, 6+31, 5+32, 4+33, 3+34, 2+35 en 1+36. Rafael Ajax-hart? Al een beetje moeite om gewoon terug te keren!! 54-17 is ook 37 ;-) |
|
|
|
|
robinodelsabio
|
|
|
| Mooi om de reacties te lezen. Er is dus verdeeldheid en eerlijk gezegd had ik dat niet verwacht! En voor elke mening is wat te zeggen natuurlijk :-) Wie weet hoe het zal aflopen, voorlopig is er nog geen nummer 14 in Ajax 1 en dat is nu ook niet van belang, want laten we eerst maar weer eens fatsoenlijk voetbal op de mat leggen. We kunnen ook de hele B1 laten spelen ipv van het eerste, want qua uitstraling, inzet, plezier en spelopvatting is dat 10x beter dan het eerste. Ik heb genoten van de Future Cup, met name van de verdedigers |
|
|
|
|
Ronald 1960
|
|
|
| en straks weer Copa Amsterdam...... |
|
|
|
|
|